drwić
1drwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, drwię, drwi, drwij (z kogoś lub czegoś) {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywać komuś lub czemuś lekceważenie, zwykle za pomocą złośliwych słów, komentarzy, gestów itp.; szydzić z kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drwić z czyjejś …
2drwić — ndk VIa, drwię, drwisz, drwij, drwił «szydzić z kogo, kpić, wyśmiewać się; lekceważyć kogo albo co» Drwić z czyjejś naiwności. Drwić z niebezpieczeństwa. Drwiono z zarozumialca. Drwiąca mina. Drwiące spojrzenie, uśmiech. ◊ Los sobie z kogoś drwi… …
3drwić — Los sobie z kogoś drwi zob. los 1 …
4костить — кощу бранить, поносить , укр. костити бранить . Существующие сравнения сомнительны. По мнению Бернекера (1, 583), от кость, причем он ссылается на польск. drwic насмехаться, издеваться , drwа gadac болтать чепуху (ср. дрова). Другие пытаются… …
5пакость — Касть, кастить, костить, пакость. Процессы омонимического уравнения слов, их семантической ассимиляции и контаминации ярко выступают и при литературном освоении диалектизмов. Пример история слова костить. В академическом «Словаре современного… …
6drwienie — n I rzecz. od drwić …
7dworować — ndk IV, dworowaćruję, dworowaćrujesz, dworowaćruj, dworowaćował przestarz. «drwić, kpić, wyśmiewać się z kogo, z czego» Nie pozwolił z siebie dworować …
8kpić — ndk VIa, kpię, kpisz, kpij, kpił «odnosić się do kogoś lub czegoś z lekceważeniem, pogardą, nie traktować kogoś lub czegoś poważnie, żartować z kogoś; drwić, szydzić» Kpić z kogoś w żywe oczy. Kpił ze wszystkiego, o nic nie dbał. ◊ Kpisz, czy o… …
9nabijać — ndk I, nabijaćam, nabijaćasz, nabijaćają, nabijaćaj, nabijaćał, nabijaćany → nabić nabijać się 1. forma ndk czas. nabić się. 2. pot. «wyśmiewać się, drwić z kogoś, robić z kogoś kpiny» Nabijać się z kogo …
10naśmiewać się — ndk I, naśmiewać sięam się, naśmiewać sięasz się, naśmiewać sięają się, naśmiewać sięaj się, naśmiewać sięał się «szydzić, drwić, kpić z kogoś lub czegoś» Naśmiewać się z kolegi. Naśmiewać się z czyichś pomysłów …
