- praecursus
- ūs m. [ praecurro ]предшествование, более раннее появление (наступление) (etesiarum PM)mittere aliquem in praecursum alicujus Vlg — выслать кого-л. в виде чьего-л. авангарда
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
Precurse — Pre*curse , n. [L. praecursus.] A forerunning. [Obs.] Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
ՅԱՌԱՋԱԳԱՅՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0332 Chronological Sequence: Unknown date գ. πρόβασις processio, processus (լծ. փուրսիչ). προδρομή praecursus. Յառաջագայիլն. եւ Յառաջոյ գալն. եւ Զառաջեաւ գալն. *Օգնեա՛ ինձ (խաչդ) ʼի քում յառաջագայութեանն յապագային յահեղ գալստեան Որդւոյն … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
precursor — (n.) early 15c., from L. praecursor forerunner, from praecursus, pp. of praecurrere, from prae before (see PRE (Cf. pre )) + currere to run (see CURRENT (Cf. current)). Related: Precursory … Etymology dictionary
avantcourement — Avantcourement, Mot peu usité, Praecursus, Praecursio … Thresor de la langue françoyse
precurse — noun ( s) Etymology: Latin praecursus, past participle of praecurrere to run before, precede, from prae pre + currere to run more at current obsolete : something that presages a future event … Useful english dictionary
pre|curse — «prih KURS», transitive verb, cursed, curs|ing. to run or go before; forerun, precede, and indicate the approach of. ╂[< Latin praecursus, past participle of praecurrere; see etym. under precursor (Cf. ↑precursor)] … Useful english dictionary