- pendigo
-
pendīgo, inis f.1) внутренний нарыв, гнойник Veg2) пустота, полость (simulacri Eccl)
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
PENDIGO — apud Arnobium l. 6. Vide Labandago … Hofmann J. Lexicon universale
LABANDAGO — apud Luciserum Caralitan., L. moriendum esse pro Filio Dei, p. 337. Nihil refert, an securi caput auferas, an ad palum me, an ad crucem alliges, igne torreas, an vivum humo condas, saxo praecipites, an in maria mergas, labandagine magnis viribus… … Hofmann J. Lexicon universale
PENDICE Cedri (a) — a PENDICE Cedri inter officia Domus Augustae. Est autem pendix, Graece τὸ πῆγμα, quod et pendigo, unde pendigines statuarum Arnobio, τὰ πήγματα, et appendix, παράπηγμα. Quidquid igitur arculatum, aut aliarum rerum e cedro compactum erat, huius… … Hofmann J. Lexicon universale