zwrócić czyjąś uwagę na coś

  • 1zwrócić — dk VIa, zwrócićcę, zwrócićcisz, zwróć, zwrócićcił, zwrócićcony zwracać ndk I, zwrócićam, zwrócićasz, zwrócićają, zwrócićaj, zwrócićał, zwrócićany 1. «skierować w jakąś stronę; ustawić coś jakąś stroną ku czemuś; skręcić, wykręcić w jakimś… …

    Słownik języka polskiego

  • 2zwracać – zwrócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}słowo {{/stl 13}}{{stl 7}} zerwać zaręczyny z kimś, odwołać swoją zgodę na małżeństwo z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwróciła mu słowo, dowiedziawszy się o jego przeszłości. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3czujność — ż V, DCMs. czujnośćści, blm «zwracanie na wszystko bacznej uwagi; łatwe wyczuwanie czegoś» Chory wymagał czujności. ◊ Budzić, obudzić czyjąś czujność «zwracać, zwrócić czyjąś uwagę na coś, szczególnie na coś niebezpiecznego, wymagającego… …

    Słownik języka polskiego

  • 4oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego

  • 5uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 6nasunąć — dk Vb, nasunąćnę, nasunąćniesz, nasunąćsuń, nasunąćnął, nasunąćnęła, nasunąćnęli, nasunąćnięty, nasunąćnąwszy nasuwać ndk I, nasunąćam, nasunąćasz, nasunąćają, nasunąćaj, nasunąćał, nasunąćany 1. «naciągnąć, nacisnąć coś dla przykrycia czegoś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7tam — I 1. «zaimek nawiązujący do użytego już w kontekście oznaczenia miejsca, towarzyszący często gestowi wskazywania; w tamtym miejscu, do tamtego miejsca, w tamto miejsce» Położył się tam, na tapczanie. Poszedł tam, prosto. Widziałem go tam kilka… …

    Słownik języka polskiego

  • 8zastanowić — dk VIa, zastanowićwię, zastanowićwisz, zastanowićnów, zastanowićwił zastanawiać ndk I, zastanowićam, zastanowićasz, zastanowićają, zastanowićaj, zastanowićał «zwrócić czyjąś uwagę, zmusić kogoś do rozważenia czegoś, dać do myślenia» Zastanawiało… …

    Słownik języka polskiego

  • 9popatrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, popatrzećtrzę, popatrzećtrzy, popatrzećtrzał, popatrzećtrzeli, {{/stl 8}}popatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, popatrzećtrzę, popatrzećtrzy, popatrzećtrzył, popatrzećtrzyli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 10uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… …

    Słownik języka polskiego