zwieńczyć
1zwieńczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zwieńczać {{/stl 7}} …
2zwieńczyć — dk VIb, zwieńczyćczę, zwieńczyćczysz, zwieńcz, zwieńczyćczył, zwieńczyćczony zwieńczać ndk I, zwieńczyćam, zwieńczyćasz, zwieńczyćają, zwieńczyćaj, zwieńczyćał, zwieńczyćany, archit. «ozdobić szczyt jakiejś budowli elementem architektonicznym; w… …
3zwieńczać — → zwieńczyć …
4zwieńczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwieńczaćam, zwieńczaća, zwieńczaćają, zwieńczaćany {{/stl 8}}– zwieńczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zwieńczaćczę, zwieńczaćczy, zwieńczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} ozdabiać szczyt jakiejś budowli specjalnym… …
5zwieńczenie — n I 1. rzecz. od zwieńczyć. 2. archit. «element architektoniczny, często ozdobny, stanowiący zakończenie (najwyższą część) jakiejś budowli, kolumny, ołtarza itp.» …
6zwieńczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zwieńczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zwieńczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zwieńczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} element architektoniczny,… …
