zwiany

  • 1zwiać — dk Xb, zwieję, zwiejesz, zwiej, zwiał, zwiany zwiewać ndk I, zwiaćam, zwiaćasz, zwiaćają, zwiaćaj, zwiaćał, zwiaćany 1. «o wietrze: wiejąc zrzucić, usunąć coś skądś; zdmuchnąć» Wiatr zwiewał śnieg z drogi. Podmuch zwiał kartkę ze stołu. 2. tylko… …

    Słownik języka polskiego

  • 2zwiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwiewaćam, zwiewaća, zwiewaćają, zwiewaćany {{/stl 8}}– zwiać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, zwieję, zwieje, zwiał, zwiali || reg. zwieli, zwiany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień