związki kompleksowe

  • 1kompleksowy — «ogarniający kilka różnych dziedzin; obejmujący jakąś zwartą całość, tworzący jakiś kompleks; zespołowy» Budownictwo kompleksowe. Automatyzacja, mechanizacja kompleksowa. System kompleksowy. Badania kompleksowe. Kompleksowy program rozwoju. ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 2komplekson — m IV, D. u, Ms. kompleksonnie; lm M. y chem. kompleksony «związki organiczne wiążące ilościowo w związki kompleksowe kationy metali, stosowane w analizie chemicznej do oznaczania większości metali w różnych materiałach, twardości wody itp.» …

    Słownik języka polskiego

  • 3koordynacyjny — przym. od koordynacja Praca koordynacyjna. ∆ chem. Chemia koordynacyjna «dział chemii zajmujący się badaniem wzajemnego podporządkowania się cząsteczek, atomów lub jonów, będącego wynikiem działania określonych sił, oraz powstawaniem układów o… …

    Słownik języka polskiego

  • 4kompleks — m IV, D. u, Ms. komplekssie; lm M. y 1. «zespół przedmiotów lub zjawisk uzupełniających się wzajemnie, tworzących pewną całość» Kompleks architektoniczny, przemysłowy. Kompleks leśny, skalny. Kompleks budynków, gmachów. Kompleks witamin. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 5kwasowochromowy — ∆ chem. Barwniki kwasowochromowe «grupa barwników kwasowych o specjalnej budowie tworzących związki kompleksowe z chromem; stosowane do barwienia wełny» …

    Słownik języka polskiego

  • 6maskować — ndk IV, maskowaćkuję, maskowaćkujesz, maskowaćkuj, maskowaćował, maskowaćowany 1. «czynić coś niewidzialnym lub trudno dostrzegalnym; zakrywać, zasłaniać, zwłaszcza obiekty wojskowe, sprzęt bojowy itp. przed nieprzyjacielem» Maskować dół, pułapkę …

    Słownik języka polskiego

  • 7ferryt — m IV, D. u, Ms. ferrytycie 1. blm miner. «prawie czyste żelazo zawierające niewielkie domieszki niklu, kobaltu, miedzi i platyny; minerał stalowoszary o metalicznym połysku, silnie magnetyczny» 2. fiz. ferryty «półprzewodniki wykazujące… …

    Słownik języka polskiego