zwarty

  • 1zwarty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wielu osobach, rzeczach: będący bardzo blisko jeden obok drugiego, zbity, ścisły, gęsty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwarte szeregi żołnierzy. Zwarty tłum …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2zwarty — zwartyrci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zewrzeć (p.) zwarty w użyciu przym. 1. «złożony z osób, elementów, przedmiotów znajdujących się blisko jeden obok drugiego; ścisły, zbity, gęsty, skupiony» Zwarty tłum. Zwarta gromada. Zwarty krąg… …

    Słownik języka polskiego

  • 3silny zwarty i gotowy — Latwo i chętnie godzący się na stosunek płciowy Eng. (Of a person) Readily agreeable, especially to copulation …

    Słownik Polskiego slangu

  • 4kolumna — ż IV, CMs. kolumnanie; lm D. kolumnaumn 1. «wolno stojący element architektoniczny w kształcie cylindrycznego słupa, składający się z głowicy, trzonu i bazy, zwykle podtrzymujący pewne partie budowli; czasem pełni funkcję dekoracyjną, stanowi… …

    Słownik języka polskiego

  • 5falanga — ż III, CMs. falangandze; lm D. falangaang 1. «zastęp, gromada idące ławą; zwarty tłum; zbity rząd, szereg» Falanga ludzi. Falanga wielbicieli, zwolenników. Falangi ptaków. Iść, wejść zwartą falangą. 2. hist. «w starożytnej Grecji, Macedonii i… …

    Słownik języka polskiego

  • 6zwarcie — I n I; lm D. zwarć 1. blm rzecz. od zewrzeć Zwarcie zębów. 2. elektr. «zetknięcie się dwóch punktów obwodu elektrycznego o różnych potencjałach, powodujące przepływ bardzo silnego prądu i grożące uszkodzeniem układu elektrycznego» 3. jęz.… …

    Słownik języka polskiego

  • 7całość — ż V, DCMs. całośćści; lm MD. całośćści 1. «wszystkie części, fragmenty, składniki, szczegóły wzięte razem, połączone ze sobą w samodzielną jednostkę; ogół, komplet, wszystko» Całość zbioru, kompozycji, dzieła, organizmu. Tworzyć zamkniętą całość …

    Słownik języka polskiego

  • 8ciasny — ciaśniejszy 1. «zajmujący niewielką przestrzeń, nie pozostawiający wolnej przestrzeni, mało pojemny; nieobszerny, mały, wąski, obcisły» Ciasny kąt, pokój, Ciasne przejście. Ciasne buty, ubranie. ◊ pot. żart. Kochać kogoś jak psy dziada w ciasnej… …

    Słownik języka polskiego

  • 9darń — ż V, DCMs. darni; lm M. darnie, D. darni 1. «gęsty, zwarty splot traw wraz z ziemią, stanowiący łąki i trwałe pastwiska; odkrojone płaty tego splotu używane jako umocnienie ziemne stoków, nasypów, mogił itp.; darnina» Okładać, osłaniać skarpy… …

    Słownik języka polskiego

  • 10drzewostan — m IV, D. u, Ms. drzewostannie; lm M. y leśn. «zbiorowisko drzew rosnących w bliskim sąsiedztwie, różniące się od otoczenia warunkami siedliskowymi, składem i budową» Drzewostan iglasty, liściasty; czysty, mieszany; mateczny, nasienny, odroślowy;… …

    Słownik języka polskiego