zwalać coś na kogoś
1zwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwalaćam, zwalaća, zwalaćają, zwalaćany {{/stl 8}}– zwalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zwalaćlę, zwalaćli, zwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając, zebrać na jednym …
2zwalać — pot. Zwalić coś komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «obarczyć kogoś obowiązkami, odpowiedzialnością za coś» Zwalić kogoś z nóg zob. noga 36 …
3zwalać się – zwalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spadać, przewracać się (na kogoś, coś) z dużą siłą, całym ciężarem, bezwładnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwalić się ze schodów, z krzesła. Zwalać się na łóżko …
4zwalać się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… …
5zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… …
6odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… …
7noga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nodze; lm D. nóg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kończyna dolna człowieka; kończyna zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawa, lewa, przednia, tylna noga. Krótkie, krzywe, smukłe,… …
8strącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, strącaćam, strącaća, strącaćają, strącaćany {{/stl 8}}– strącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, strącaćcę, strącaćci, strąć, strącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykając,… …
9obalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obalaćam, obalaća, obalaćają, obalaćany {{/stl 8}}– obalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obalaćlę, obalaćli, obalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocnym uderzeniem wytrącać …
