zranić się się w palec
1zranić — dk VIa, zranićnię, zranićnisz, zrań, zranićnił, zranićniony «zadać ranę komuś lub sobie; skaleczyć» Zranić kogoś ciężko, śmiertelnie. Zranić kogoś nożem, sztyletem. Zranić kogoś w ramię. Zranić nogę o druty. Zranić rękę szkłem. Zranione zwierzę… …
2zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… …
3skaleczyć — dk VIb, skaleczyćczę, skaleczyćczysz, skaleczyćlecz, skaleczyćczył, skaleczyćczony «uszkodzić żywą tkankę czymś ostrym; zranić, zadrasnąć» Skaleczyć nogę o kamień. Skaleczyć rękę odłamkiem szkła. skaleczyć się «zranić się lekko» Skaleczyć się w… …
4ukłuć — dk Xa, ukłuję a. ukolę, ukłujesz a. ukolesz, ukłuj a. ukol, ukłuł, ukłuty «zranić kłując czymś, zadać raz czymś ostro zakończonym; o owadach: użądlić, uciąć» Ukłuć kogoś igłą, szpilką. Komar kogoś ukłuł. przen. Ukłuć kogoś wzrokiem, spojrzeniem.… …
