zniknąć
1zniknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}znikać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przepadać – przepaść [i syn.] jak kamień w wodę {{/stl 7}} …
2zniknąć — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… …
3zniknąć — dk Va a. Vc, zniknąćnę, zniknąćniesz, zniknąćnij, zniknąćnął a. znikł, zniknąćnęła a. zniknąćkła, zniknąćnęli a. zniknąćkli, zniknąćnąwszy a. zniknąćkłszy znikać ndk I, zniknąćam, zniknąćasz, zniknąćają, zniknąćaj, zniknąćał 1. «stać się… …
4znikać — → zniknąć …
5horyzont — Zniknąć z horyzontu zob. zniknąć 2 …
6widownia — Zniknąć z widowni zob. zniknąć 2 …
7wsiąknąć — Zniknąć bez śladu Eng. To disappear without a trace …
8wyparować — Zniknąć bez śladu Eng. To disappear without a trace …
9znikać — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… …
10ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …
