zniknąć

  • 31wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… …

    Słownik frazeologiczny

  • 32woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… …

    Słownik frazeologiczny

  • 33duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …

    Słownik języka polskiego

  • 34meteor — m IV, D. u, Ms. meteororze; lm M. y astr. «ciało stałe o masie od ułamka grama do kilkuset tysięcy kilogramów, poruszające się w przestrzeni międzyplanetarnej, żarzące się w atmosferze ziemskiej wskutek tarcia i sprawiające wrażenie spadającej… …

    Słownik języka polskiego

  • 35oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego

  • 36ostygnąć — dk Vc, ostygnąćnę, ostygnąćniesz, ostygnąćnij, ostygł a. ostygnąćnął, ostygnąćgła, ostygnąćgli, ostygnąćnąwszy rzad. ostygać ndk I, ostygnąćam, ostygnąćasz, ostygnąćają, ostygnąćaj, ostygnąćał «utracić ciepło, stać się zimniejszym lub zupełnie… …

    Słownik języka polskiego

  • 37pozachodzić — dk VIa, pozachodzićdzi, pozachodzićdził 1. «przyjść, zajść gdzieś w większej liczbie, kolejno, jeden po drugim» Pozachodzić do sklepów. 2. «o ciałach niebieskich: zajść, przestać być widocznym, zniknąć» Gwiazdy pozachodziły. 3. «nastąpić, odbyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 38poznikać — dk I, poznikaćam, poznikaćasz, poznikaćają, poznikaćaj, poznikaćał, poznikaćany «o wielu osobach, rzeczach: zniknąć, stać się niewidocznym, podziać się nie wiadomo gdzie; zginąć, przepaść» Poznikali za zakrętem, we mgle, w tłumie. Poznikali bez… …

    Słownik języka polskiego

  • 39rozejść się — dk XI, rozejść sięjdę się, rozejść sięjdziesz się, rozejdź się, rozszedł się, rozeszła się, rozszedłszy się rozchodzić się ndk VIa, rozejść siędzę się, rozejść siędzisz się, rozejść sięchodź się, rozejść siędził się 1. «o grupie: pójść, udać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 40rozpłynąć się — dk Vb, rozpłynąć sięnę się, rozpłynąć sięniesz się, rozpłynąć siępłyń się, rozpłynąć sięnął się, rozpłynąć sięnęła się, rozpłynąć sięnęli się, rozpłynąć sięnąwszy się rozpływać się ndk I, rozpłynąć sięam się, rozpłynąć sięasz się, rozpłynąć… …

    Słownik języka polskiego