zniecierpliwić
1zniecierpliwić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}niecierpliwić {{/stl 7}} …
2zniecierpliwić — dk VIa, zniecierpliwićwię, zniecierpliwićwisz, zniecierpliwićliw, zniecierpliwićwił, zniecierpliwićwiony «doprowadzić kogoś do utraty cierpliwości; zdenerwować, rozdrażnić» Zniecierpliwić kogoś milczeniem, uporem. Był zniecierpliwiony długim… …
3zniecierpliwić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}niecierpliwić się I {{/stl 7}} …
4zniecierpliwienie — n I 1. rzecz. od zniecierpliwić. 2. «stan osoby zniecierpliwionej; niecierpliwość, rozdrażnienie» Spojrzeć na kogoś ze zniecierpliwieniem. Wzruszyć ramionami ze zniecierpliwieniem. Ogarnęło kogoś zniecierpliwienie …
5zniecierpliwiony — zniecierpliwionywieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zniecierpliwić (p.) zniecierpliwiony w użyciu przym. «będący objawem czyjegoś zniecierpliwienia» Zniecierpliwiony gest, głos. Zniecierpliwione spojrzenie …
6niecierpliwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, niecierpliwićwię, niecierpliwićwi, niecierpliwićwiony {{/stl 8}}– zniecierpliwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że ktoś traci cierpliwość; wzbudzać zdenerwowanie, rozdrażnienie;… …
7niecierpliwić się — I – zniecierpliwić się {{/stl 13}}{{stl 33}} tracić cierpliwość :{{/stl 33}}{{stl 10}}Niecierpliwić się coraz bardziej brakiem odpowiedzi lub na brak odpowiedzi. Zniecierpliwiła się tym czekaniem i wyszła. Zniecierpliwiony jego nieudolnością sam… …
8zniecierpliwienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zniecierpliwić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan psychiczny wywołany przedłużającym się oczekiwaniem …
