zmuszać

  • 51przegonić — dk VIa, przegonićnię, przegonićnisz, przegonićgoń, przegonićnił, przegonićniony przegnać dk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj, przegonićał, przegonićany przeganiać ndk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj …

    Słownik języka polskiego

  • 52prześladować — ndk IV, prześladowaćduję, prześladowaćdujesz, prześladowaćduj, prześladowaćował, prześladowaćowany 1. «robić stale przykrości, szykany, wyrządzać krzywdy; gnębić, uciskać, szykanować» Prześladować innowierców. Człowiek niewinnie prześladowany. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 53przyprzeć — dk XI, przyprzećprę, przyprzećprzesz, przyprzećprzyj, przyprzećparł, przyprzećparty, przyprzećparłszy przypierać ndk I, przyprzećam, przyprzećasz, przyprzećają, przyprzećaj, przyprzećał, przyprzećany 1. «przycisnąć, przygnieść kogoś, coś do… …

    Słownik języka polskiego

  • 54robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… …

    Słownik języka polskiego

  • 55sadzać — ndk I, sadzaćam, sadzaćasz, sadzaćają, sadzaćaj, sadzaćał, sadzaćany «pomagać komuś lub zmuszać kogoś do zajęcia miejsca siedzącego, prosić o zajęcie miejsca siedzącego; sadowić, usadzać» Sadzać gości do stołu. Sadzać kogoś na krześle, na kanapie …

    Słownik języka polskiego

  • 56skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… …

    Słownik języka polskiego

  • 57stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …

    Słownik języka polskiego

  • 58szachować — ndk IV, szachuję, szachujesz, szachuj, szachowaćował, szachowaćowany «w grze w szachy: dawać przeciwnikowi szacha, zmuszać go do osłonięcia króla przed atakiem» Wieża szachuje króla. przen. «trzymać kogoś w niepewności, zagrażać czym» Szachować… …

    Słownik języka polskiego

  • 59szanować — ndk IV, szanowaćnuję, szanowaćnujesz, szanowaćnuj, szanowaćował, szanowaćowany 1. «odnosić się do kogoś, do czegoś z szacunkiem; poważać, czcić, cenić kogoś» Szanować kogo (za coś) jako uczciwego człowieka. Szanować czyjąś pracę, czyjeś… …

    Słownik języka polskiego

  • 60szantaż — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów «wywieranie presji, wymuszanie czegoś za pomocą zastraszenia lub groźby kompromitacji» Stosować szantaż. Zmuszać kogoś szantażem do posłuszeństwa. Szantażem wyłudzać od kogoś pieniądze. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego