zmuszać

  • 31cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 32dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… …

    Słownik języka polskiego

  • 33ganiać — ndk I, ganiaćam, ganiaćasz, ganiaćają, ganiaćaj, ganiaćał, ganiaćany 1. «biegać, pędzić, uganiać się» Ganiać po lesie, po polu. przen. pot. «ubiegać się o coś» Ganiać za korepetycjami, za pracą. 2. «ścigać kogoś (lub coś), pędzić za kimś, starać… …

    Słownik języka polskiego

  • 34germanizować — ndk IV, germanizowaćzuję, germanizowaćzujesz, germanizowaćzuj, germanizowaćował, germanizowaćowany «narzucać komuś kulturę niemiecką, język niemiecki, zmuszać kogoś do przyjęcia narodowości niemieckiej» germanizować się «ulegać germanizacji» …

    Słownik języka polskiego

  • 35gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… …

    Słownik języka polskiego

  • 36gwałcić — ndk VIa, gwałcićcę, gwałcićcisz, gwałć, gwałcićcił, gwałcićcili, gwałcićcony 1. «dopuszczać się gwałtu, bezprawia; naruszać, łamać» Gwałcić prawo. Gwałcić uczucia. 2. «zmuszać kobietę siłą do stosunku płciowego» Gwałcić dziewczynę …

    Słownik języka polskiego

  • 37kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… …

    Słownik języka polskiego

  • 38kazać — ndk a. dk IX, każę, każesz, każ, kazał 1. «wydawać rozkaz, polecenie; żądać, polecać, nakazać» Kazać komuś coś zrobić, coś wykonać. ◊ Kazać się komuś kłaniać «przesyłać ukłony; forma pozdrowienia kogo za pośrednictwem innej osoby» □ Kazał pan,… …

    Słownik języka polskiego

  • 39łysy — łysi 1. «o człowieku: nie mający częściowo lub całkowicie włosów na głowie; o zwierzęciu: wyliniały, nie mający sierści» Łysy jak kolano. ◊ Łysa opona «opona o zdartych bieżnikach» 2. «o zwierzęciu: mający łysinę, strzałkę białą, podłużną plamę… …

    Słownik języka polskiego

  • 40nagnać — dk I, nagnaćam, nagnaćasz, nagnaćają, nagnaćaj, nagnaćał, nagnaćany nagonić dk VIa, nagnaćnię, nagnaćnisz, nagnaćgoń, nagnaćnił, nagnaćniony naganiać ndk I, nagnaćam, nagnaćasz, nagnaćają, nagnaćaj, nagnaćał, nagnaćany «goniąc skierować w pewne… …

    Słownik języka polskiego