zesztywnieć ze strachu
1kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… …
2zdrętwieć — dk III, zdrętwiećeję, zdrętwiećejesz, zdrętwiećej, zdrętwiećwiał, zdrętwiećeli, zdrętwiećwiały, zdrętwiećwiali «stać się drętwym, stracić czucie, ścierpnąć, zmartwieć; stracić możność poruszania się, zesztywnieć» Zdrętwieć z zimna. Rozprostować… …
3sztywnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, sztywniećeję, sztywniećeje, sztywniećniał, sztywniećnieli {{/stl 8}}– zesztywnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić elastyczność; drętwieć; z… …
