-
1 испортить
глаг.• marnować• mącić• niszczyć• popsuć• psuć• skazić• sknocić• spaprać• spartaczyć• spartolić• spieprzyć• zepsuć• zmarnować* * *nadwerężyć, popsuć, poszkapić, skazić, ( работу) rozpaskudzić, (работу и т. п.) sknocić, uszkodzić, zepsuć, zniszczyć, zwichnąć перен.; разг. -
2 баловать
глаг.• cackać• marnować• pieścić• psuć• rozkaprysić• rozpieszczać• rozpieścić• swawolić• zbytkować• zepsuć* * * -
3 избаловать
-
4 изломать
глаг.• połamać• przerywać• rozbijać• rozbić• roztrzaskiwać• zepsuć• zrywać• złamać• łamać* * * -
5 искажать
глаг.• deformować• fałszować• kaleczyć• koślawić• krzywić• odkształcać• okaleczać• okaleczyć• oszpecać• oszpecić• podrabiać• przekręcać• przekręcić• skręcać• skręcić• szpecić• wykrzywiać• wykrzywić• wypaczać• wypaczyć• zdeprawować• zepsuć• zniekształcać• zniekształcić* * *paczyć перен., przekręcać, wypaczać, zniekształcać -
6 испортиться
popsuć się, zepsuć się, zmarnować się, zniszczyć się -
7 повреждать
глаг.• kaleczyć• krzywdzić• marnować• nadwerężać• nadwerężyć• nadwyrężać• niszczyć• osłabiać• osłabić• popsuć• psuć• ranić• rozpieszczać• rozpieścić• skrzywdzić• upośledzać• uszkadzać• uszkodzić• zaszkodzić• zepsuć• zniszczyć* * *kaleczyć, nadwerężać, naruszać, uszkadzać -
8 подкупать
глаг.• dokupić• korumpować• kupić• kupować• nabyć• przekupić• przekupywać• psuć• skazić• skorumpować• wykupić• zakupić• zaopatrywać• zepsuć* * *korumpować, (кого-л.) przekupywać -
9 разбивать
глаг.• burzyć• demolować• druzgotać• niszczyć• połamać• rozbijać• rozbić• roztrzaskiwać• roztłukiwać• rozwalać• strzaskać• zburzyć• zepsuć• złamać• łamać* * *demolować, gruchotać, łamać, masakrować, rozbijać, rozchlapywać, roztłukiwać, tłuc, zakładać -
10 разваливать
-
11 развращать
глаг.• demoralizować• deprawować• korumpować• psuć• skazić• skorumpować• zanieczyszczać• zdemoralizować• zdeprawować• zepsuć• znieprawiać* * * -
12 разлагаться
глаг.• dekomponować• dysocjować• gnić• rozkładać• rozpadać• rozpuszczać• zepsuć* * *demoralizować się, próchnieć, rozkładać się, rozprzęgać się -
13 разорять
глаг.• bankrutować• burzyć• dewastować• niszczyć• opustoszyć• plądrować• popsuć• pustoszyć• rozbijać• rujnować• spustoszyć• tępić• zburzyć• zdewastować• zepsuć• zniszczyć• zrujnować* * *dewastować, pustoszyć, rujnować, szerzyć zniszczenie, ( doprowadzać do upadku) wyniszczać -
14 разрушать
глаг.• atakować• burzyć• degradować• demolować• dewastować• kruszyć• nacierać• napadać• niszczeć• niszczyć• niweczyć• padać• pochłaniać• podkopać• podkopywać• podminować• podminowywać• poniżać• popsuć• połamać• pożerać• pożreć• przewrócić• rozbijać• rozbić• rozwalać• rozwiązać• rujnować• spadać• spodlić• spustoszyć• tępić• uderzać• unieważnić• uśmiercać• wyłamać• zburzyć• zdemolować• zepsuć• zgnieść• zniszczeć• zniszczyć• zniweczyć• zrujnować• zrywać• złamać• łamać• żłobić* * *atakować, burzyć, demolować, druzgotać, łamać, niszczyć, rozwalać, podgryzać, unicestwiać перен., rujnować, walić -
15 изуродовать
глаг.• kaleczyć• odkształcać• okaleczyć• oszpecić• pokiereszować• zepsuć• zeszpecić• zniekształcać• zniekształcić -
16 перекрутить
глаг.• poprzekręcać• przekręcać• przekręcić• zepsuć -
17 повредить
глаг.• kaleczyć• krzywdzić• marnować• nadwerężyć• nadwyrężyć• niszczyć• popsuć• psuć• ranić• rozpieszczać• rozpieścić• skrzywdzić• upośledzać• uszkadzać• uszkodzić• zaszkodzić• zepsuć• zniekształcić• zniszczyć -
18 подкупить
глаг.• korumpować• podkupić• przekupić• przekupywać• psuć• skazić• skorumpować• zepsuć -
19 развалить
глаг.• porozwalać• rozbijać• rozpieprzyć• rozpierdalać• rozpierdolić• rozrzucić• rozwalić• zepsuć -
20 развратить
глаг.• korumpować• psuć• skazić• skorumpować• zdemoralizować• zdeprawować• zepsuć• znieprawić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zepsuć — powietrze zob. powietrze 3 … Słownik frazeologiczny
zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… … Słownik języka polskiego
zepsuć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}psuć (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}psuć – zepsuć powietrze {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
psuć się – popsuć się, zepsuć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bezużytecznym, przestawać pełnić swą funkcję; niszczyć się, uszkadzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządzenia tej firmy często się psują. Radio się zepsuło. W czasie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
psuć – zepsuć powietrze — {{/stl 13}}{{stl 7}} wypuszczać gazy trawienne {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
psuć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, psuję, psuje, psuty {{/stl 8}}– popsuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zepsuć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opinia — pot. Zababrać sobie, komuś opinię «zepsuć sobie, komuś opinię»: (...) zababrał sobie opinię tym wyskokiem. Roz bezp 1996. Jechać na opinii zob. jechać 2. Postawić, stawiać kogoś, coś pod pręgierzem (pod pręgierz) opinii publicznej zob. pręgierz 1 … Słownik frazeologiczny
powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… … Słownik frazeologiczny
wypowiedzieć — (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone zobowiązania. J … Słownik frazeologiczny
wypowiadać — Wypowiedzieć (komuś) posłuszeństwo a) «odmówić podporządkowania się czyimś rządom, czyjejś woli, przestać wykonywać czyjeś rozkazy»: Szlachta zastrzegła sobie prawo wypowiedzenia posłuszeństwa monarsze, gdyby naruszył przyjęte i zaprzysiężone… … Słownik frazeologiczny
mimowolnie — «bez uprzedniego zamiaru i chęci; bezwiednie, nieumyślnie, mimo woli lub wbrew woli» Spojrzeć, obejrzeć się mimowolnie. Zepsuć coś mimowolnie … Słownik języka polskiego