zdemaskować
1zdemaskować — dk IV, zdemaskowaćkuję, zdemaskowaćkujesz, zdemaskowaćkuj, zdemaskowaćował, zdemaskowaćowany «ujawnić, odkryć jakieś szkodliwe, niebezpieczne zjawisko, czyjeś ujemne cechy charakteru; przedstawić we właściwym świetle czyjeś postępowanie»… …
2zdemaskować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}demaskować (się) {{/stl 7}} …
3demaskować się – zdemaskować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ujawniać, zwykle przez nieostrożność, skrywane przez siebie fakty, oceniane przez ogół jako naganne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdemaskować się jednym nieostrożnym słowem. Ktoś demaskuje się jako antysemita. {{/stl 10}} …
4demaskować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, demaskowaćkuję, demaskowaćkuje, demaskowaćany {{/stl 8}}– zdemaskować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} ujawniać po uprzednim tropieniu czyjeś skrywane działania lub plany uznawane za sprzeczne z… …
5aktorstwo — n III, Ms. aktorstwowie, blm 1. «zawód aktorski, sztuka aktorska» Aktorstwo sceniczne, telewizyjne. Dobre, znakomite aktorstwo. 2. «zachowanie się sztuczne, nieszczere, udawanie» Zdemaskować czyjeś aktorstwo. 3. pot. «ogół aktorów» Zjazd… …
6incognito — [wym. inkognito] «przysłówek oznaczający: nie dając się poznać, ukrywając swoje nazwisko; skrycie, tajnie, nieoficjalnie» Podróżować incognito. Żyć, przebywać gdzieś incognito. incognito w użyciu rzecz., n ndm «zatajenie swojej tożsamości;… …
7kłam — m IV, D. u, Ms. kłammie; blm przestarz. «fałsz, kłamstwo, kłamanie» dziś tylko we fraz. Zadać, zadawać kłam czemuś lub komuś «wystąpić z zarzutem, że ktoś kłamie, stwierdzić czyjeś kłamstwo, fałszywość czegoś, zdemaskować coś lub kogoś» …
8matacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «człowiek postępujący nieuczciwie, wykrętnie, używający wybiegów, podstępów, kłamstw; szalbierz, krętacz» Cyniczny, obłudny matacz. Zdemaskować matacza …
9potajemny — książk. «trzymany w tajemnicy; dokonywany bez czyjejś wiedzy, ukrywany przed kimś; tajny, skryty, zamaskowany» Potajemny związek. Potajemne plany. Potajemne przejście. Zdemaskować czyjeś potajemne knowania …
10prowokator — m IV, DB. a, Ms. prowokatororze; lm M. prowokatororzy, DB. ów «osoba dopuszczająca się prowokacji, tajny agent, który się dostaje do jakiejś organizacji w celu działania na jej szkodę» Zdemaskować prowokatora. ‹łac.› …
