zbawić
1zbawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zbawiać {{/stl 7}} …
2zbawić — dk VIa, zbawićwię, zbawićwisz, zbaw, zbawićwił, zbawićwiony zbawiać ndk I, zbawićam, zbawićasz, zbawićają, zbawićaj, zbawićał 1. podn. «ocalić, uratować od czegoś; wybawić, wyzwolić» Zbawić kraj. przen. Nie zbawi cię taka niewielka sumka. 2. rel …
3zbawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zbawiaćam, zbawiaća, zbawiaćają zbawiaćany {{/stl 8}}– zbawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zbawiaćwię, zbawiaćwi, zbawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyzwalać kogoś lub …
4Библиография Станислава Лема — Станислав Лем, Краков, 30.10.2005 …
5drut — 1. Coś (jest) proste jak drut «o czymś, co jest jasne, zrozumiałe, niewymagające wyjaśnień»: Mam pomysł, co począć z tą wysłanniczką Piekieł. – No? – Zbawić. To proste jak drut: skoro strącenie do krainy ciemności byłoby dla niej upragnioną… …
6zbawienie — n I 1. rzecz. od zbawić. 2. «to, co daje ratunek, ocalenie, wybawienie od czegoś» Wyjazd był dla niej zbawieniem. ◊ Czekać, wyglądać kogoś, czegoś jak zbawienia, czekać na coś jak na zbawienie «czekać na kogoś, na coś z utęsknieniem, z wielką… …
7zbawienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zbawić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co daje ratunek, wybawia od czegoś : {{/stl 7}}{{stl… …
