zatrzepotać

  • 1zatrzepotać — dk IX, zatrzepotaćoczę (zatrzepotaćocę), zatrzepotaćoczesz (zatrzepotaćocesz), zatrzepotaćocz, zatrzepotaćał 1. «poruszyć czymś szybko, raz po raz, często wywołując tym ruchem szelest, szmer, łopot; zamachać, pomachać» Zatrzepotać chorągiewką.… …

    Słownik języka polskiego

  • 2zatrzepotać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trzepotać (się) {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3trzepotać się – zatrzepotać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szamotać się, rzucać się, wykonując szybkie, gwałtowne ruchy; miotać się, trzepać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby trzepotały się na piasku. Ptak zatrzepotał się w gałęziach drzewa …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4trzepotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, trzepotaćoczę || trzepotaćoce, trzepotaćocze || trzepotaćoce {{/stl 8}}– zatrzepotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać czymś szybko, rytmicznie,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5strzepnąć — dk Va, strzepnąćnę, strzepnąćniesz, strzepnąćnij, strzepnąćnął, strzepnąćnęła, strzepnąćnęli, strzepnąćnięty, strzepnąćnąwszy rzad. strzepać dk IX, strzepnąćpię, strzepnąćpiesz, strzep, strzepnąćał, strzepnąćany strzepywać ndk VIIIa,… …

    Słownik języka polskiego