zatracać

  • 1zatrącać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatrącaćam, zatrącaća, zatrącaćają {{/stl 8}}– zatrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zatrącaćcę, zatrącaćci, zatrącaćtrąć, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wspomnieć o czymś na marginesie, rzucić mimochodem jakąś… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2zatracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatracaćam, zatracaća, zatracaćają, zatracaćany {{/stl 8}}– zatracić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zatracaćcę, zatracaćci, zatracaćtrać, zatracaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} przestawać się czymś odznaczać; wyzbywać… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3zatrącać — ndk I, zatrącaćam, zatrącaćasz, zatrącaćają, zatrącaćaj, zatrącaćał 1. forma ndk czas. zatrącić (p.) 2. «być podobnym do czegoś, przypominać coś w pewnym stopniu; trącić, zalatywać czymś» Wiersze zatrącają wpływami romantycznych poetów. Strój… …

    Słownik języka polskiego

  • 4zatracać się – zatracić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić orientację, gubić się w czymś; oddając się czemuś całkowicie, tracić poczucie rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatracił się w stosach dokumentów i korespondencji.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5zatracać — → zatracić …

    Słownik języka polskiego

  • 6zatracić — dk VIa, zatracićcę, zatracićcisz, zatracićtrać, zatracićcił, zatracićcony zatracać ndk I, zatracićam, zatracićasz, zatracićają, zatracićaj, zatracićał, zatracićany «stracić (pewne cechy); przestać się czymś odznaczać» Zatracić poczucie… …

    Słownik języka polskiego

  • 7chamieć — ndk III, chamiećeję, chamiećejesz, chamiećej, chamiećmiał, chamiećeli pot. «stawać się chamem; zatracać kulturę, dobre wychowanie, maniery; ordynarnieć» Łatwo chamieli pod wpływem alkoholu …

    Słownik języka polskiego

  • 8perspektywa — ż IV, CMs. perspektywawie; lm D. perspektywayw 1. «przedstawienie trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie zgodnie z prawami widzenia» Teoria perspektywy. Obraz z perspektywą. ∆ Perspektywa barwna «zjawisko wykorzystywane w kompozycji… …

    Słownik języka polskiego

  • 9twardnieć — ndk III, twardniećeję, twardniećjesz, twardniećej, twardniećniał, twardniećeli 1. «stawać się twardym, nieelastycznym, sztywnym, nie uginającym się pod naciskiem» Zaprawa murarska dość szybko twardnieje. Ziemia twardnieje od mrozu. przen. Czyjeś… …

    Słownik języka polskiego

  • 10ubezdźwięczniać — ndk I, ubezdźwięczniaćam, ubezdźwięczniaćasz, ubezdźwięczniaćają, ubezdźwięczniaćaj, ubezdźwięczniaćał, ubezdźwięczniaćany ubezdźwięcznić dk VIa, ubezdźwięczniaćnię, ubezdźwięczniaćnisz, ubezdźwięczniaćnij, ubezdźwięczniaćnił,… …

    Słownik języka polskiego