zastawić coś u kogoś

  • 1zastawić — dk VIa, zastawićwię, zastawićwisz, zastawićstaw, zastawićwił, zastawićwiony zastawiać ndk I, zastawićam, zastawićasz, zastawićają, zastawićaj, zastawićał, zastawićany 1. «stawiając gdzieś wiele czegoś, zapełnić czymś» Zastawić półkę naczyniami.… …

    Słownik języka polskiego

  • 2zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …

    Słownik języka polskiego

  • 3parawan — m IV, D. u, Ms. parawannie; lm M. y «rodzaj przenośnej ścianki o kilku ruchomych skrzydłach łączonych zawiasami, o ramach drewnianych, metalowych, bambusowych itp. wypełnionych najczęściej tkaniną, często malowaną; służy do zasłonięcia czegoś lub …

    Słownik języka polskiego

  • 4dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 5nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… …

    Słownik języka polskiego

  • 6cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios …

    Słownik języka polskiego