zasnuć

  • 1zasnuć — dk Xa, zasnućsnuje, zasnućsnuł, zasnućsnuty zasnuwać ndk I, zasnućwa, zasnućają, zasnućał, zasnućany «przesłonić, zasłonić coś czymś, snując się zakryć coś» Chmury zasnuły niebo. Miasto zasnute dymem. zasnuć się zasnuwać się «zostać przysłoniętym …

    Słownik języka polskiego

  • 2zasnuwać się – zasnuć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się częściowo czymś zakrytym, słabo widocznym; powlekać się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebo zasnuwa się ciemnymi chmurami. Oczy zasnuły się mgłą. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3omglić — dk VIa, omglićli, omglićlił, omglićlony książk. «zasnuć, okryć coś mgłą, obłokiem (czegoś); utworzyć dokoła czegoś, na czymś lekką zasłonę podobną do mgły; zamglić» Jesień omgliła pola. Omglona tafla jeziora. omglić się książk. «zasnuć się mgłą,… …

    Słownik języka polskiego

  • 4zachmurzyć — dk VIb, zachmurzyćrzę, zachmurzyćrzysz, zachmurzyćchmurz, zachmurzyćrzył, zachmurzyćrzony zachmurzać ndk I, zachmurzyćam, zachmurzyćasz, zachmurzyćają, zachmurzyćaj, zachmurzyćał, zachmurzyćany «pokryć, zasnuć chmurami, chmurą» Zachmurzony… …

    Słownik języka polskiego

  • 5mrok — m III, D. u, N. mrokkiem; lm M. i «szarość, zmierzch» Gęsty, gruby, nieprzenikniony, szary mrok. Mroki wieczoru. Spowijać, zasnuć ziemię mrokiem. Pogrążać się, tonąć, rozpływać się w mroku. Wynurzyć się z mroku. Mrok panuje, rozpościera się,… …

    Słownik języka polskiego

  • 6powlec — dk XI, powlecwlokę (powlecwlekę), powlecwleczesz, powlecwlecz, powlecwlókł (powlecwlekł), powlecwlokła (powlecwlekła), powlecwlekli, powlecwleczony, powlecwlókłszy (powlecwlekłszy) powlekać ndk I, powlecam, powlecasz, powlecają, powlecaj,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7przydymić — dk VIa, przydymićmię, przydymićmisz, przydymićdym, przydymićmił, przydymićmiony «zasnuć dymem, przykopcić» Przydymić płytkę szklaną …

    Słownik języka polskiego

  • 8za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 9zaciągnąć — dk Va, zaciągnąćnę, zaciągnąćniesz, zaciągnąćnij, zaciągnąćnął, zaciągnąćnęła, zaciągnąćnęli, zaciągnąćnięty, zaciągnąćnąwszy zaciągać ndk I, zaciągnąćam, zaciągnąćasz, zaciągnąćają, zaciągnąćaj, zaciągnąćał, zaciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc… …

    Słownik języka polskiego

  • 10zajść — dk zajdę, zajdziesz, zajdź, zaszedł, zaszła, zaszli, zaszedłszy zachodzić ndk VIa, zajśćdzę, zajśćdzisz, zajśćchodź, zajśćdził 1. częściej dk «idąc dotrzeć dokądś, przybyć gdzieś» Zaszedł na wieczór do domu. Spacerując zaszli aż do lasu. Z trudem …

    Słownik języka polskiego