zapamiętać

  • 21sytuacja — ż I, DCMs. sytuacjacji; lm D. sytuacjacji (sytuacjacyj) 1. «zespół okoliczności, położenie, w jakim się ktoś znajduje, ogół warunków, w których się coś dzieje, coś się rozwija» Ciężka, krytyczna, napięta, nieprzyjemna, niewyraźna, niebezpieczna,… …

    Słownik języka polskiego

  • 22wbić — dk Xa, wbiję, wbijesz, wbił, wbity wbijać ndk I, wbićam, wbićasz, wbićają, wbićaj, wbićał, wbićany 1. «bijąc, uderzając czymś, naciskając coś, zagłębiając coś w czymś, wepchnąć w coś» Wbijać gwóźdź w ścianę. Wbijać słupy w ziemię. Wbić sobie… …

    Słownik języka polskiego

  • 23wiadomość — ż V, DCMs. wiadomośćści; lm MD. wiadomośćści 1. «informacja o czymś, rzecz zakomunikowana; zawiadomienie, doniesienie, wieść» Aktualna, alarmująca, cenna, ciekawa, dobra, miła, pomyślna, radosna, sensacyjna, smutna, ważna wiadomość. Najświeższe,… …

    Słownik języka polskiego

  • 24wryć — dk Xa, wryję, wryjesz, wryj, wrył, wryty rzad. «ryjąc, drążąc, cisnąc zagłębić coś w czymś, wkopać w coś» Wrył narty w zaspę. Koła wryte w piasek drogi. ◊ Ktoś stanął, zatrzymał się jak wryty «ktoś stanął, zatrzymał się nagle, raptownie» ◊ Wryć… …

    Słownik języka polskiego

  • 25wypuścić — dk VIa, wypuścićpuszczę, wypuścićcisz, wypuścićpuść, wypuścićcił, wypuścićpuszczony wypuszczać ndk I, wypuścićam, wypuścićasz, wypuścićają, wypuścićaj, wypuścićał, wypuścićany 1. «przestać trzymać coś (zwykle w ręce, w rękach) zwalniając uchwyt;… …

    Słownik języka polskiego

  • 26zagrać — dk I, zagraćgram, zagraćgrasz, zagraćgrają, zagraćgraj, zagraćgrał, zagraćgrany 1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć» Zagrać walca, mazurka,… …

    Słownik języka polskiego

  • 27zakarbować — dk IV, zakarbowaćbuję, zakarbowaćbujesz, zakarbowaćbuj, zakarbowaćował, zakarbowaćowany 1. pot. «utrwalić coś w pamięci, dobrze zapamiętać, zanotować» Zakarbował sobie w głowie tę wiadomość. Zakarbuj to sobie w notesie. 2. przestarz. «zaznaczyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 28zakonotować — dk IV, zakonotowaćtuję, zakonotowaćtujesz, zakonotowaćtuj, zakonotowaćował, zakonotowaćowany przestarz. dziś żart. «utrwalić coś na piśmie lub w pamięci; zanotować, zapamiętać» …

    Słownik języka polskiego

  • 29zakuć — dk Xa, zakućkuję, zakućkujesz, zakućkuj, zakućkuł, zakućkuty zakuwać ndk I, zakućam, zakućasz, zakućają, zakućaj, zakućał, zakućany 1. «kuciem zamknąć, zamocować coś» Zakuć nity. Zakuć pęknięty łańcuch. ◊ Zakuć kogoś w kajdany «założyć komuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 30zanieść — dk XI, zanieśćniosę, zanieśćniesiesz, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli, zanieśćniesiony, zanieśćniósłszy zanosić ndk VIa, zanieśćnoszę, zanieśćsisz, zanieśćnoś, zanieśćsił, zanieśćnoszony 1. «niosąc dostarczyć coś albo… …

    Słownik języka polskiego