zapał do pracy

  • 1zapał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u; lm Mc. zapałale, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ogromna chęć do robienia czegoś, do działania; entuzjazm, uniesienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć zapał do nauki. Czuć zapał do pracy. Kogoś ogarnął zapał do czegoś.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2zapał — m IV, D. u, Ms. zapałale; lm M. y «stan wielkiego uniesienia, podniecenia; entuzjazm, pasja» Młodzieńczy, nie słabnący, szlachetny, szczery zapał. Bojowy zapał. Zapał do nauki, do pracy. Budzić zapał. Ochłodzić, ostudzić, zgasić czyjś zapał. Czuć …

    Słownik języka polskiego

  • 3do — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na cel ruchu przestrzennego (dokąd?, gdzie?) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Iść do domu, do pracy, do szkoły, do sklepu, do… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4pracowity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pracowityici, pracowitytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który dużo, chętnie i wytrwale pracuje, który ma zamiłowanie, zapał do pracy; pilny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracowity …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5wyzwolić — dk VIa, wyzwolićlę, wyzwolićlisz, wyzwolićzwól, wyzwolićlił, wyzwolićlony wyzwalać ndk I, wyzwolićam, wyzwolićasz, wyzwolićają, wyzwolićaj, wyzwolićał, wyzwolićany 1. «uczynić kogoś wolnym, niezależnym, obdarzyć wolnością, uwolnić kogoś, coś od… …

    Słownik języka polskiego

  • 6skrzydło — 1. Biec, pędzić itp. jak na skrzydłach «biec, pędzić itp. bardzo szybko, z radością, z ochotą»: – Kiedy dostałam tę posadę, byłam zachwycona – opowiada Sonia, była konsultantka wielkiej firmy konsultingowej. – Pędziłam tam jak na skrzydłach,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …

    Słownik języka polskiego

  • 8zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …

    Słownik języka polskiego

  • 9zniechęcać — ndk I, zniechęcaćam, zniechęcaćasz, zniechęcaćają, zniechęcaćaj, zniechęcaćał, zniechęcaćany zniechęcić dk VIa, zniechęcaćcę, zniechęcaćcisz, zniechęcaćchęć, zniechęcaćcił, zniechęcaćcony «odbierać komuś chęć, zapał, ochotę do czegoś; zrażać do… …

    Słownik języka polskiego

  • 10entuzjazm — m IV, D. u, Ms. entuzjazmzmie, blm «stan uniesienia, radości, zachwytu; zapał» Młodzieńczy, radosny, żywiołowy, patriotyczny entuzjazm. Przejawiać entuzjazm. Wpadać w entuzjazm. Entuzjazm dla astronautów. Ogarnął kogoś entuzjazm dla pracy… …

    Słownik języka polskiego