zapał

  • 41Marian Raciborski — Marian Raciborski, au jardin botanique de l Université de Cracovie. Marian[1] Raciborski, né le 16 septembre 1863 à Brzóstowa près de Ćmielów (Pologne) et décédé le 17 mars 1917 à Zakopane au sud de la Pologne, est un botaniste, collecteur et… …

    Wikipédia en Français

  • 42Лосняк Лёзеля — ? Лосняк Лёзеля Общий вид ц …

    Википедия

  • 43skrzydło — 1. Biec, pędzić itp. jak na skrzydłach «biec, pędzić itp. bardzo szybko, z radością, z ochotą»: – Kiedy dostałam tę posadę, byłam zachwycona – opowiada Sonia, była konsultantka wielkiej firmy konsultingowej. – Pędziłam tam jak na skrzydłach,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 44bojowość — ż V, DCMs. bojowośćści, blm 1. «zapał do walki zbrojnej; waleczność» Bojowość powstańców, żołnierzy. 2. «chęć walki o coś, energia, zapał» Bojowość czyjegoś przemówienia, wystąpienia. Bojowość zawodników …

    Słownik języka polskiego

  • 45ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …

    Słownik języka polskiego

  • 46słomiany — słomianyani 1. «zrobiony ze słomy» Słomiana mata. Słomiany kapelusz. Słomiany chochoł. Słomiana strzecha. ◊ Słomiany ogień, zapał «entuzjazm, zapał nagle powstający i szybko przemijający; krótkotrwałe uczucie» ◊ Iść, stać itp. (jak) na słomianych …

    Słownik języka polskiego

  • 47świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla …

    Słownik języka polskiego

  • 48zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 49zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …

    Słownik języka polskiego

  • 50zniechęcać — ndk I, zniechęcaćam, zniechęcaćasz, zniechęcaćają, zniechęcaćaj, zniechęcaćał, zniechęcaćany zniechęcić dk VIa, zniechęcaćcę, zniechęcaćcisz, zniechęcaćchęć, zniechęcaćcił, zniechęcaćcony «odbierać komuś chęć, zapał, ochotę do czegoś; zrażać do… …

    Słownik języka polskiego