zaorać

  • 1zaorać — dk IX, zaoraćorzę, zaoraćorzesz, zaoraćorz, zaoraćał, zaoraćany zaorywać ndk VIIIa, zaoraćruję, zaoraćrujesz, zaoraćruj, zaoraćywał, zaoraćywany, rzad. I, zaoraćam, zaoraćasz, zaoraćają, zaoraćaj «orząc uprawić rolę; zorać» Zaorać pole pod… …

    Słownik języka polskiego

  • 2zaorać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaorywać (się) {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3zaorywać się– zaorać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wgłębiać się w coś, utykać w czymś głęboko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziób samolotu głęboko zaorał się w ziemi. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4zaorywać — → zaorać …

    Słownik języka polskiego

  • 5zaorywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaorywaćruję, zaorywaćruje, zaorywaćany {{/stl 8}}– zaorać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, zaorywaćorzę, zaorywaćorze, zaorywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} orząc, spulchniać… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6poorać — dk IX, poorzę, poorzesz, poorz, poorany 1. «zorać w wielu miejscach, zorać wszystko, skończyć oranie; zaorać» Poorać pola przed siewem. Poorać i obsiać ugory. Pola były dopiero gdzieniegdzie poorane. przen. «porysować, poryć, porobić na czymś… …

    Słownik języka polskiego

  • 7ściernisko — n II, N. ścierniskokiem; lm D. ścierniskoisk 1. «pole po skoszeniu rosnących na nim roślin, głównie zbóż, z pozostawionymi dolnymi częściami roślin; rżysko» Zbierać kłosy na ściernisku. Zaorać ściernisko. 2. rzad. → ścierń w zn. 1 …

    Słownik języka polskiego

  • 8worać — dk IX, worzę, worzesz, worz, woraćał, woraćany worywać ndk VIIIa, woraćruję, woraćrujesz, woraćruj, woraćywał, woraćywany, rzad. «orząc, wprowadzić coś (np. nawóz) w głąb gleby; przyorać» Worać głęboko obornik. worać się 1. «zaorać dla siebie… …

    Słownik języka polskiego

  • 9zaorany — zaoranyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zaorać (p.) zaorany w użyciu przym., pot. «ciężko pracujący, nie mający ani chwili wolnej; zapracowany, zaharowany» …

    Słownik języka polskiego

  • 10zorać — dk IX, zorzę, zorzesz, zorz, zorał, zorany rzad. zorywać ndk VIIIa, zoraćruję, zoraćrujesz, zoraćruj, zoraćywał, zoraćywany «zaorać wszystko, zakończyć orkę» Zorać ugór. Zorać pole traktorem, końmi. Zorać glebę pod żyto. przen. «porobić bruzdy,… …

    Słownik języka polskiego