zakładu

  • 121przyzakładowy — «znajdujący się przy zakładzie, fabryce; przeznaczony do użytku pracowników tego zakładu; zakładowy» Przedszkole, ambulatorium przyzakładowe. Stołówka przyzakładowa. Budownictwo przyzakładowe. ∆ Szkoła przyzakładowa, szkolenie przyzakładowe… …

    Słownik języka polskiego

  • 122rada — ż IV, CMs. radzie; lm D. rad 1. «to, co się doradza, porada; sposób zaradzenia czemuś» Dobra, mądra, praktyczna, życzliwa, cenna, przyjacielska rada. Potrzebować, szukać, zasięgać rady. Pomagać, służyć komuś radą. Prosić kogoś o radę. Słuchać… …

    Słownik języka polskiego

  • 123redukcja — ż I, DCMs. redukcjacji; lm D. redukcjacji (redukcjacyj) 1. «sprowadzenie czegoś do mniejszych rozmiarów, mniejszej liczby; zredukowanie, zmniejszenie» Redukcja budżetu, sił zbrojnych. Redukcja wydatków. ∆ biol. Redukcja chromosomów «zmniejszenie… …

    Słownik języka polskiego

  • 124redukować — ndk IV, redukowaćkuję, redukowaćkujesz, redukowaćkuj, redukowaćował, redukowaćowany 1. «sprowadzać coś do mniejszych rozmiarów, mniejszej liczby, ilości itp.; ograniczać, zmniejszać; niekiedy także: skracać» Redukować wydatki, dochody. ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 125regens — m IV, DB. a, Ms. regensnsie; lm M. regensnsi a. regensnsowie, DB. ów 1. «przełożony zakładu duchownego, konwiktu» Regens seminarium duchownego, kolegium jezuickiego. 2. «zarządzający kancelarią konsystorską» ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 126reprywatyzacja — ż I, DCMs. reprywatyzacjacji, blm «zwrócenie prywatnemu właścicielowi mienia upaństwowionego lub pozostającego pod zarządem państwa» Reprywatyzacja zakładu rzemieślniczego. ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 127seminarium — n VI; lm M. seminariumria, D. seminariumriów 1. «zajęcia dydaktyczne dla studentów starszych lat mające na celu pogłębienie wiedzy z wybranej dziedziny; rodzaj kursu, szkolenia wzorowanego na takich zajęciach» Seminarium historycznoliterackie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 128seniorka — ż III, CMs. seniorkarce; lm D. seniorkarek 1. «najstarsza wiekiem kobieta w rodzinie, w rodzie; członkini jakiegoś zespołu, najstarsza wiekiem, latami pracy, stażem itp.» Seniorka rodu. Seniorka wśród pracownic jakiegoś zakładu. 2. «zawodniczka w …

    Słownik języka polskiego