zagłada

  • 81nieuchronny — «taki, przed którym nie można się uchronić, który musi nastąpić; nieunikniony, niechybny, nieubłagany» Nieuchronna klęska, zagłada. Nieuchronna starość, śmierć. Nieuchronne zmiany. Nieuchronny koniec …

    Słownik języka polskiego

  • 82ocalić — dk VIa, ocalićlę, ocalićlisz, ocal, ocalićlił, ocalićlony ocalać ndk I, ocalićam, ocalićasz, ocalićają, ocalićaj, ocalićał, ocalićany «wybawić, uratować, uchronić kogoś lub coś przed zagładą, zniszczeniem; zachować kogoś lub coś w całości» Ocalać …

    Słownik języka polskiego

  • 83oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego

  • 84potop — m IV, D. u, Ms. potoppie, blm «wielki rozlew wód, powódź obejmująca duże obszary kuli ziemskiej (wg Biblii: zagłada świata przez zatopienie); zatopienie» Katastrofa potopu. Zwierzęta, które żyły przed potopem. przen. «duże ilości czegoś; lawina»… …

    Słownik języka polskiego

  • 85przez — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku» 1. «będący wykładnikiem relacji przestrzennej między wykonawcą czynności a początkiem i końcem drogi ruchu lub między wykonawcą czynności a przeszkodą… …

    Słownik języka polskiego

  • 86umór — m IV, D. umoru, Ms. umorze, blm daw. «śmierć, zagłada, zguba» dziś tylko we fraz. pot. Pić na umór «pić bardzo dużo alkoholu, pić do utraty przytomności» ◊ przestarz. Kochać, zakochać się (w kimś) na umór «kochać, zakochać się (w kimś) bardzo,… …

    Słownik języka polskiego

  • 87upadek — m III, D. upadekdku, N. upadekdkiem; lm M. upadekdki 1. «nagła, niezamierzona zmiana pozycji pionowej na poziomą; przewrócenie się; spadnięcie, zlecenie z góry na dół» Niefortunny upadek. Upadek zawodniczki na lodzie. Upadek na plecy, na głowę.… …

    Słownik języka polskiego

  • 88zguba — ż IV, CMs. zgubabie 1. lm D. zgub «to co zgubiono; rzecz zgubiona; potocznie: osoba której chwilowo nie ma, której się szuka» Ogłoszenie o zgubie. Odzyskać, odnaleźć zgubę. Szukać zguby. Natrafić na zgubę. Zguba znalazła się. 2. blm «klęska,… …

    Słownik języka polskiego

  • 89doszczętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o rezultatach działania prowadzących do zniszczenia: całkowity, zupełny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Doszczętna klęska, zagłada. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 90hekatomba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. hekatombabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} śmierć wielu ludzi ginących w ofierze dla jakiejś sprawy; także: zagłada, masakra, rzeź (tylko w odniesieniu do ludzi) : {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień