zacięty

  • 1zacięty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zaciętyęci, zaciętytszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który nie ma zamiaru ustąpić, chcący za wszelką cenę osiągnąć cel; także: toczony, prowadzony z zawziętością, z zaciekłością; zawzięty, zaciekły, zażarty : {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2zacięty — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zaciąć (p.) zacięty zaciętyęci, zaciętytszy w użyciu przym. «nieustępliwy, zawzięty w czymś, uparty, zaciekły, zajadły; będący wyrazem, objawem tych cech» Zacięty przeciwnik, wróg. Zacięty bój, opór. Zacięta… …

    Słownik języka polskiego

  • 3wróg — m III, DB. wroga, N. wrogiem; lm M. wrogowie, DB. wrogów 1. «nieprzyjaciel, napastnik; państwo będące w stanie wojny z innym państwem» Odwieczny wróg. Walczyć z wrogiem. Ruszyć na wroga. Dostać się w ręce wroga. Ulec przemocy wroga. Stawiać opór… …

    Słownik języka polskiego

  • 4nieustępliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieustępliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który w niczym nie ustąpi, zawsze trwa przy swoim zdaniu, raz podjętej decyzji; zacięty, oporny, bezkompromisowy : {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5La Varsovienne de 1831 — Pour les articles homonymes, voir La Varsovienne. La Varsovienne de 1831 (en polonais Warszawianka 1831 roku) est une chanson polonaise …

    Wikipédia en Français

  • 6Варшавянка 1831 года — У этого термина существуют и другие значения, см. Варшавянка (значения) …

    Википедия

  • 7nieustępliwy — nieustępliwywi «taki, który nie ustępuje, jest oporny, zacięty, bezkompromisowy; świadczący o takich cechach» Nieustępliwy obrońca. Nieustępliwa natura. Nieustępliwa walka …

    Słownik języka polskiego

  • 8opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś …

    Słownik języka polskiego

  • 9polakożerca — m odm. jak ż II, DCMs. polakożercacy; lm M. polakożercacy, DB. polakożercaców «zacięty, nieprzejednany wróg Polaków, polskości» …

    Słownik języka polskiego

  • 10stoczyć — dk VIb, stoczyćczę, stoczyćczysz, stocz, stoczyćczył, stoczyćczony staczać ndk I, stoczyćam, stoczyćasz, stoczyćają, stoczyćaj, stoczyćał, stoczyćany 1. «tocząc zsunąć coś z góry, zepchnąć w dół» Stoczyć kamień do rowu. Staczać beczki po pochylni …

    Słownik języka polskiego