zachwyt

  • 31narcyzowaty — 1. «podobny do narcyza kwiatu, mający cechy narcyza, taki jak narcyz» Narcyzowate kwiaty. 2. «odznaczający się narcyzmem, zakochany w sobie, w swojej urodzie» Narcyzowaty zachwyt nad sobą …

    Słownik języka polskiego

  • 32naród — m IV, D. naródrodu, Ms. naródrodzie; lm M. naródrody 1. «trwała wspólnota ludzi utworzona historycznie, powstała na gruncie wspólnoty losów historycznych, kultury, języka, terytorium i życia ekonomicznego przejawiająca się w świadomości narodowej …

    Słownik języka polskiego

  • 33nieopisany — «nie dający się opisać, wyrazić; nadzwyczajny, niezmierny» Nieopisany spokój, urok, zachwyt. W domu panował nieopisany bałagan. Wzbudzić nieopisany strach …

    Słownik języka polskiego

  • 34och — «wykrzyknik wyrażający różne stany uczuciowe, najczęściej zachwyt, radość, zdziwienie, przestrach» Och, jak tu miło! Och, jaki wiatr! Och, jak się przestraszyłam! och w użyciu rzecz., zwykle w wyrażeniu: Achy i ochy «okrzyki, westchnienia… …

    Słownik języka polskiego

  • 35oczarować — dk IV, oczarowaćruję, oczarowaćrujesz, oczarowaćruj, oczarowaćował, oczarowaćowany oczarowywać ndk VIIIa, oczarowaćowuję, oczarowaćowujesz, oczarowaćowuj, oczarowaćywał, oczarowaćywany «wzbudzić zachwyt, podziw dla kogoś lub czegoś; ująć, zjednać …

    Słownik języka polskiego

  • 36oczarowanie — n I 1. rzecz. od oczarować. 2. «zachwyt, fascynacja» …

    Słownik języka polskiego

  • 37olśnić — dk VIa, olśnię, olśnisz, olśnij, olśnił, olśniony olśniewać ndk I, olśnićam, olśnićasz, olśnićają, olśnićaj, olśnićał, olśnićany 1. «porazić wzrok silnym blaskiem, oślepić jasnością, bielą; rzadziej: oświetlić coś jasno» Promienie słońca olśniły… …

    Słownik języka polskiego

  • 38olśniewający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. olśniewać (p.) olśniewający w użyciu przym. «sprawiający wielkie wrażenie, wzbudzający zachwyt; niezwykły, nadzwyczajny, porywający» Olśniewająca uroda, inteligencja. Olśniewający widok …

    Słownik języka polskiego

  • 39owacyjny — «będący owacją, wyrażający zachwyt, uznanie, podziw; radosny» Delegację spotkało owacyjne przyjęcie …

    Słownik języka polskiego

  • 40piękno — n III, Ms. pięknonie, blm «zespół cech takich jak proporcja kształtów, harmonia barw, dźwięków, który sprawia, że coś się podoba, budzi zachwyt; także: wysoka wartość moralna» Piękno przyrody. Piękno muzyki. Piękno rzeźb, obrazów, kilimów.… …

    Słownik języka polskiego