zachwyt

  • 21brawo — n III, Ms. brawowie; lm D. braw 1. «oklaski i okrzyki, wyrażające uznanie, podziw, zachwyt» Gorące, huczne, rzęsiste brawa. Witać brawami. Bić brawo. Nie dostać brawa a. braw. 2. ndm «okrzyk wyrażający pochwałę, aprobatę, radość, zadowolenie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 22czarować — ndk IV, czarowaćruję, czarowaćrujesz, czarowaćruj, czarowaćował, czarowaćowany 1. «czynić czary, odprawiać praktyki magiczne» 2. «wzbudzać zachwyt; pociągać, nęcić, wabić» Czarować chłopców uśmiechem. Czarować w towarzystwie. 3. pot. iron.… …

    Słownik języka polskiego

  • 23dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca …

    Słownik języka polskiego

  • 24entuzjazmować — ndk IV, entuzjazmowaćmuję, entuzjazmowaćmujesz, entuzjazmowaćmuj, entuzjazmowaćował rzad. «wywoływać entuzjazm, zachwyt, uwielbienie, uznanie; porywać, unosić, zapalać» Jakaś idea entuzjazmuje kogoś. entuzjazmować się «odnosić się do czegoś z… …

    Słownik języka polskiego

  • 25euforia — ż I, DCMs. euforiarii, blm 1. «stan bardzo dobrego, przyjemnego samopoczucia; podniosły, radosny nastrój, zachwyt, zapał» Intelektualna euforia. Wpaść w euforię. Widzów ogarnęła euforia. 2. med. «chorobliwy stan wesołości, pozornie dobrego… …

    Słownik języka polskiego

  • 26furora — ż IV, CMs. furoraorze zwykle blm, tylko we fraz. Zrobić (czymś) furorę; coś robi furorę «zdobyć niebywałe powodzenie, odnieść sukces, wprawić w podziw, zachwyt; coś wywołuje wielkie wrażenie, wprawia w podziw» ‹z wł.› …

    Słownik języka polskiego

  • 27klękać — ndk I, klękaćam, klękaćasz, klękaćają, klękaćaj, klękaćał klęknąć dk Va, klękaćnę, klękaćniesz, klękaćnij, klękaćnął, klękaćkła (klękaćnęła), klękaćnęli a. klękaćkli «przybierać pozycję klęczącą; padać na kolana» Klękać do modlitwy. Klęknąć na… …

    Słownik języka polskiego

  • 28lizać — ndk IX, liżę, liżesz, liż, lizaćał, lizaćany liznąć dk Va, lizaćnę, liźniesz, liźnij, lizaćnął, lizaćnęła, liźnięty, lizaćnąwszy 1. «przesuwać po czymś wysuniętym językiem (zwykle dla zwilżenia lub zjedzenia czegoś)» Lizać lody. Kot lizał miskę… …

    Słownik języka polskiego

  • 29malować — ndk IV, malowaćluję, malowaćlujesz, malowaćluj, malowaćował, malowaćowany 1. «powlekać, pokrywać coś farbą, lakierem itp.; nadawać czemuś kolor, barwić» Malować ściany, okna. Malować usta, brwi, rzęsy. Malować na niebiesko, na zielono, na kolor… …

    Słownik języka polskiego

  • 30naiwny — naiwnyni, naiwnyniejszy 1. «odznaczający się zbytnią prostotą, szczerością, łatwowiernością; nie mający doświadczenia, sprytu; prostoduszny, dziecinny, głupiutki» Naiwny chłopiec. Naiwny jak dziecko. Był naiwny, we wszystko wierzył. 2.… …

    Słownik języka polskiego