zabierać się do pracy

  • 1zabierać się – zabrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępować do robienia czegoś; zaczynać, rozpoczynać robienie czegoś; brać się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabierać się do pracy. Nie mogę zabrać się do pisania pracy… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2brać się – wziąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać rękami samego siebie, jakąś część swojego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z bólu aż brał się za głowę. Wziąć się pod boki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3rzucać się – rzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skakać w sposób gwałtowny w dół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucić się w przepaść. Rzucali się jeden za drugim do wody. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4dobierać się – dobrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dostawać się do czegoś trudno dostępnego, atrakcyjnego, zwykle w jakiś sposób zabezpieczonego, ukrytego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedźwiedź dobierał się do miodu. Dziecko dobrało się …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5kwapić się — ndk VIa, kwapić siępię się, kwapić siępisz się, kwap się, kwapić siępił się «być skorym do czegoś, zabierać się do czegoś z ochotą, skwapliwie, raźnie (dziś zwykle z przeczeniem)» Nie kwapić się do nauki, do pracy. Nie kwapić się z usługą, z… …

    Słownik języka polskiego

  • 6wyrywać się – wyrwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uwalniać się, wydostawać się skądś siłą, często w dramatycznych okolicznościach; próbować oddalić się od kogoś, przez kogo jest się trzymanym, więzionym : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… …

    Słownik języka polskiego

  • 9brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …

    Słownik języka polskiego

  • 10brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień