zabiegać

  • 21kiesa — ż IV, CMs. kiesie; lm D. kies «woreczek używany dawniej do przechowywania pieniędzy lub kosztowności; trzos, sakiewka, kabza» Pełna, pusta, ciężka, lekka kiesa. Otworzyć, zamknąć kiesę. Schować, włożyć do kiesy. przen. «kasa; kapitał, pieniądze,… …

    Słownik języka polskiego

  • 22kłaniać się — ndk I, kłaniać sięam się, kłaniać sięasz się, kłaniać sięają się, kłaniać sięaj się, kłaniać sięał się 1. «pochylać się, kiwać głową, zdejmować nakrycie głowy na znak przywitania, pożegnania lub podziękowania; składać ukłon» Kłaniać się uniżenie …

    Słownik języka polskiego

  • 23kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę …

    Słownik języka polskiego

  • 24kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …

    Słownik języka polskiego

  • 25krzątać się — ndk I, krzątać sięam się, krzątać sięasz się, krzątać sięają się, krzątać sięaj się, krzątać sięał się «poruszać się żwawo, energicznie, zajmując się jakąś pracą; zabiegać o coś» Krzątała się gorączkowo po mieszkaniu. Krzątać się przy obiedzie… …

    Słownik języka polskiego

  • 26lizać — ndk IX, liżę, liżesz, liż, lizaćał, lizaćany liznąć dk Va, lizaćnę, liźniesz, liźnij, lizaćnął, lizaćnęła, liźnięty, lizaćnąwszy 1. «przesuwać po czymś wysuniętym językiem (zwykle dla zwilżenia lub zjedzenia czegoś)» Lizać lody. Kot lizał miskę… …

    Słownik języka polskiego

  • 27łapać — ndk IX, łapaćpię, łapaćpiesz, łap, łapaćał, łapaćany «chwytać, zatrzymywać, porywać kogoś; brać (za) coś ręką albo przyrządem» Łapać złodzieja. Łapać ryby, motyle. Łapać piłkę. Łapać kogoś za rękę. ∆ pot. Łapać falę, stację «nastawiać radio na… …

    Słownik języka polskiego

  • 28łazić — ndk VIa, łażę, łazićzisz, łaź, łazićził 1. «chodzić wolno, ciężko, niezgrabnie, wlec się; czasem potocznie z odcieniem pospolitości: chodzić» Łaził z kąta w kąt. ◊ posp. Łazić za kimś, za czymś «starać się o czyjeś względy; zabiegać o coś» 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 29nienadaremnie — «nie na próżno, nie na darmo» Trudzić się nienadaremnie. Zabiegać o coś nienadaremnie. Zginąć nienadaremnie …

    Słownik języka polskiego

  • 30obrobić — dk VIa, obrobićbię, obrobićbisz, obrobićrób, obrobićbił, obrobićbiony obrabiać ndk I, obrobićam, obrobićasz, obrobićają, obrobićaj, obrobićał, obrobićany 1. «nadać czemuś zamierzony kształt, wygląd przez ciosanie, gładzenie, szlifowanie itp.»… …

    Słownik języka polskiego