zabić się

  • 61Jankowska-Cieslak — Jadwiga Jankowska Cieślak (* 15. Februar 1951 in Danzig; eigentlich Aleksandra Jankowska Cieślak) ist eine polnische Schauspielerin. Inhaltsverzeichnis 1 Biografie 2 Filmografie (Auswahl) 3 Auszeichnungen 3.1 …

    Deutsch Wikipedia

  • 62Jankowska-Cieślak — Jadwiga Jankowska Cieślak (* 15. Februar 1951 in Danzig; eigentlich Aleksandra Jankowska Cieślak) ist eine polnische Schauspielerin. Inhaltsverzeichnis 1 Biografie 2 Filmografie (Auswahl) 3 Auszeichnungen 3.1 …

    Deutsch Wikipedia

  • 63przelać — dk Xb, przelaćleję, przelaćlejesz, przelaćlej, przelaćlał, przelaćlali a. przelaćleli, przelaćlany przelewać ndk I, przelaćam, przelaćasz, przelaćają, przelaćaj, przelaćał, przelaćany 1. «lejąc przenieść, przemieścić płyn z jednego naczynia,… …

    Słownik języka polskiego

  • 64robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …

    Słownik frazeologiczny

  • 65rozwalić — dk VIa, rozwalićlę, rozwalićlisz, rozwalićwal, rozwalićlił, rozwalićlony rozwalać ndk I, rozwalićam, rozwalićasz, rozwalićają, rozwalićaj, rozwalićał, rozwalićany 1. pot. «waląc, uderzając zburzyć, zniszczyć, rozbić na kawałki, sprawić, że coś… …

    Słownik języka polskiego

  • 66ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… …

    Słownik języka polskiego

  • 67za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 68nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… …

    Słownik języka polskiego

  • 69załatwiać — ndk I, załatwiaćam, załatwiaćasz, załatwiaćają, załatwiaćaj, załatwiaćał, załatwiaćany załatwić dk VIa, załatwiaćwię, załatwiaćwisz, załatwiaćłatw, załatwiaćwił, załatwiaćwiony 1. «dokonując starań, zabiegów doprowadzać coś do skutku, do końca»… …

    Słownik języka polskiego

  • 70zarżnąć — + rzad. zarznąć dk Va, zarżnąćnę, zarżnąćniesz, zarżnąćnij, zarżnąćnął, zarżnąćnęła, zarżnąćnęli, zarżnąćnięty, zarżnąćnąwszy zarzynać ndk I, zarżnąćam, zarżnąćasz, zarżnąćają, zarżnąćaj, zarżnąćał, zarżnąćany «zabić ostrym narzędziem, zwykle… …

    Słownik języka polskiego