zabić

  • 121nazabijać — dk I, nazabijaćam, nazabijaćasz, nazabijaćają, nazabijaćaj, nazabijaćał, nazabijaćany «zabić kolejno wielu ludzi, wiele zwierząt» Nazabijać wrogów. Nazabijać drobiu …

    Słownik języka polskiego

  • 122nuda — ż IV, CMs. nudzie; lm D. nudadów 1. «niemiły stan, niemiłe uczucie spowodowane zwykle bezczynnością, brakiem interesującego zajęcia, brakiem wrażeń, monotonią życia; cecha rzeczy wywołującej taki stan (także w lm w tym samym znaczeniu)»… …

    Słownik języka polskiego

  • 123ofiara — ż IV, CMs. ofierze; lm D. ofiaraar 1. «darowanie, złożenie czegoś na jakiś cel; to, co się komuś daje, ofiarowuje; dar» Ofiary na biednych. Zbierać, składać ofiary. □ Niemiła księdzu ofiara, chodź cielę do obory (do domu). 2. «poświęcenie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 124pień — m I, D. pnia; lm M. pnie, D. pni 1. «wieloletnia zdrewniała łodyga drzewa osiągająca zwykle znaczną wysokość i grubość; stanowi kolumnę, na której wspiera się korona drzewa oraz łączy koronę z korzeniami» Cienki, potężny, smukły, strzelisty,… …

    Słownik języka polskiego

  • 125położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… …

    Słownik języka polskiego

  • 126pomęczyć — dk VIb, pomęczyćczę, pomęczyćczysz, pomęczyćmęcz, pomęczyćczył, pomęczyćczony 1. «spowodować zmęczenie wielu osób, stworzeń; utrudzić, znużyć fizycznie lub psychicznie» Pomęczone konie musiały odpocząć. Niech go ciekawość pomęczy. 2. zwykle w… …

    Słownik języka polskiego

  • 127porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …

    Słownik języka polskiego

  • 128powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… …

    Słownik języka polskiego