zabezpieczać

  • 11bandażować — ndk IV, bandażowaćżuję, bandażowaćżujesz, bandażowaćżuj, bandażowaćował, bandażowaćowany 1. «owijać bandażem» Bandażować zwichniętą rękę. 2. techn. «zabezpieczać przed uszkodzeniem, zniszczeniem jakieś elementy konstrukcyjne przez owijanie ich… …

    Słownik języka polskiego

  • 12ekranować — ndk IV, ekranowaćnuję, ekranowaćnujesz, ekranowaćnuj, ekranowaćował, ekranowaćowany elektr. «zabezpieczać urządzenia elektryczne (zwłaszcza telekomunikacyjne, elektroniczne, pomiarowe) przed oddziaływaniem postronnych pól elektrycznych lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 13gwarancyjny — przym. od gwarancja (zwykle w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Naprawa gwarancyjna. ∆ Karta gwarancyjna «dokument, wystawiony przez wytwórnię lub sklep, gwarantujący klientowi bezpłatne usunięcie wad lub wymianę zakupionego przedmiotu w określonym umową… …

    Słownik języka polskiego

  • 14hipotekować — ndk IV, hipotekowaćkuję, hipotekowaćkujesz, hipotekowaćkuj, hipotekowaćował, hipotekowaćowany «wpisywać do ksiąg wieczystych, hipotecznych, zabezpieczać wpisem w księgach wieczystych, hipotecznych» Hipotekowane sumy. Hipotekować dług na… …

    Słownik języka polskiego

  • 15konserwować — ndk IV, konserwowaćrwuję, konserwowaćrwujesz, konserwowaćrwuj, konserwowaćował, konserwowaćowany «chronić coś przed zepsuciem przez stosowanie różnego rodzaju środków, utrzymywać coś w dobrym stanie, zabezpieczać przed zniszczeniem lub szybkim… …

    Słownik języka polskiego

  • 16konsolidować — ndk IV, konsolidowaćduję, konsolidowaćdujesz, konsolidowaćduj, konsolidowaćował, konsolidowaćowany 1. «jednoczyć, łączyć, zespalać; umacniać, utrwalać» Konsolidować państwo, naród. 2. ekon. praw. «przeprowadzać konsolidację; zabezpieczać kredyty… …

    Słownik języka polskiego

  • 17kratować — ndk IV, kratowaćtuję, kratowaćtujesz, kratowaćtuj, kratowaćował, kratowaćowany «zaopatrywać w kratę, zabezpieczać kratą» Kratować okno. Kratować dno łodzi …

    Słownik języka polskiego

  • 18lokować — ndk IV, lokowaćkuję, lokowaćkujesz, lokowaćkuj, lokowaćował, lokowaćowany 1. «umieszczać, rozmieszczać, sadowić» Lokować wczasowiczów w domkach campingowych. ∆ Lokować pieniądze, kapitały itp. «zabezpieczać pieniądze, kapitały itp. wpłacając je… …

    Słownik języka polskiego

  • 19ocieplać — ndk I, ocieplaćam, ocieplaćasz, ocieplaćają, ocieplaćaj, ocieplaćał, ocieplaćany ocieplić dk VIa, ocieplaćlę, ocieplaćlisz, ociepl, ocieplaćlił, ocieplaćlony «powodować podniesienie temperatury czegoś, ogrzewać coś; zabezpieczać coś (zwykle… …

    Słownik języka polskiego

  • 20od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …

    Słownik języka polskiego