zabarwienie

  • 21posmak — m III, D. u, N. posmakkiem, blm «uboczne odczucie smakowe obce danej potrawie, napojowi, pozostające po ich zjedzeniu» Masło z posmakiem łoju. Wino miało dziwny posmak. Mieć w ustach przykry posmak po wypiciu gorzkiego lekarstwa. przen. «odcień,… …

    Słownik języka polskiego

  • 22przebarwienie — n I; lm D. przebarwienieeń «w medycynie: nadmierne gromadzenie się barwnika, powodujące ciemniejsze zabarwienie skóry, mięśnia itp.; także ogólnie: zbyt silne nasycenie czegoś barwą» Przebarwienia na twarzy. Przebarwienia na tkaninie, porcelanie …

    Słownik języka polskiego

  • 23przezroczysty — przezroczystytszy 1. «przepuszczający promieniowanie; nie zamącony, przejrzysty, klarowny» Przezroczysty strumień. Przezroczysta szyba. Przezroczysty płyn. Przezroczyste konfitury. Przezroczyste oczy. 2. «przeświecający na wylot; ażurowy»… …

    Słownik języka polskiego

  • 24przyciemnić — dk VIa, przyciemnićnię, przyciemnićnisz, przyciemnićnij, przyciemnićnił, przyciemnićniony przyciemniać ndk I, przyciemnićam, przyciemnićasz, przyciemnićają, przyciemnićaj, przyciemnićał, przyciemnićany 1. «uczynić coś ciemniejszym, nadać czemuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 25rezonator — m IV, D. a, Ms. rezonatororze; lm M. y 1. fiz. «układ elektryczny, akustyczny, optyczny lub mechaniczny zdolny do drgań rezonansowych» 2. jęz. «układ rezonansowy obejmujący jamę ustną lub nosową, mający wpływ na odpowiednie zabarwienie wymawianej …

    Słownik języka polskiego

  • 26rumieniec — m II, D. rumienieceńca; lm M. rumienieceńce 1. «różowe zabarwienie policzków, stałe lub występujące chwilowo pod wpływem gorąca, gorączki, wstydu itp.» Zdrowe, mocne rumieńce. Chorobliwe, niezdrowe rumieńce. Rumieniec gniewu, wstydu. Oblać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 27siniak — m III, DB. a, N. siniakkiem; lm M. i 1. «ograniczone, sinoczerwone zabarwienie skóry powstające wskutek podskórnego wylewu krwi w następstwie urazu lub samoistnego pękania naczyń krwionośnych» Mieć siniaka na czole. Nabić sobie lub komuś siniaka …

    Słownik języka polskiego

  • 28sinica — ż II, DCMs. sinicacy; lm D. sinicaic 1. bot. sinice «Cyananophyta, typ prymitywnych glonów występujących w licznych gatunkach w wodach, glebie i wszelkich miejscach wilgotnych; w symbiozie z grzybami tworzą porosty, rozmnażają się wegetatywnie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 29siwizna — ż IV, CMs. siwiznaiźnie, blm «srebrzyste zabarwienie włosów wskutek braku barwnika, będące jednym z objawów starzenia się» Przedwczesna siwizna. Skronie, włosy przyprószone siwizną …

    Słownik języka polskiego

  • 30tak — I 1. «wyraz stanowiący potwierdzenie, uznanie czegoś za prawdziwe, słuszne, wyrażenie zgody na coś; często towarzyszy gestowi potwierdzenia» Czy lubisz słodycze? O, tak! Widzisz ten dom? Tak. Pójdziesz ze mną do kina? Tak, ale jutro. Czy możesz… …

    Słownik języka polskiego