za mundurem panny sznurem

  • 1sznur — m IV, D. a, Ms. sznururze; lm M. y 1. «cienki powróz, postronek kręcony albo pleciony z nici lub włókien lnu, konopi, bawełny, jedwabiu itp.» Cienki, mocny sznur. Sznur konopny. Sznur do wieszania bielizny. Sznur od rolety. Związać, okręcić coś… …

    Słownik języka polskiego

  • 2mundur — m IV, D. u, Ms. mundururze; lm M. y «przepisowy, ustalony przez władze ubiór wyróżniający członków określonej organizacji społecznej, formacji wojskowej lub grupy zawodowej» Mundur lotniczy, oficerski, wojskowy. Mundur polowy, galowy. Mundur… …

    Słownik języka polskiego