z uchem

  • 81trąbić — ndk VIa, trąbićbię, trąbićbisz, trąb, trąbićbił, trąbićony 1. «dąć w trąbę, w trąbkę; grać na trąbie, na trąbce» Trąbić na alarm, na trwogę. Trąbiono na zakończenie polowania. Trąbić hejnał, pobudkę. 2. pot. «mówić bardzo głośno, powtarzać coś… …

    Słownik języka polskiego

  • 82ułowić — dk VIa, ułowićwię, ułowićwisz, ułów, ułowićwił, ułowićwiony rzad. «ująć, schwytać kogoś lub coś, zwykle o schwytaniu ryb, zwierząt (na wędkę, w sieć, w sidła); złowić» Ułowić dużego karpia. Ułowić kuropatwy w sidła. ◊ Ułowić uchem, okiem… …

    Słownik języka polskiego

  • 83usłyszeć — dk VIIb, usłyszećszę, usłyszećszysz, usłysz, usłyszećszał, usłyszećszeli, usłyszećszany 1. «odebrać bodziec dźwiękowy, uchwycić uchem, posłyszeć» Usłyszeć kroki, wołanie o pomoc, kołatanie do drzwi. Usłyszał znajomy głos. ∆ Usłyszeć kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 84wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… …

    Słownik języka polskiego

  • 85wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… …

    Słownik języka polskiego

  • 86wypuścić — dk VIa, wypuścićpuszczę, wypuścićcisz, wypuścićpuść, wypuścićcił, wypuścićpuszczony wypuszczać ndk I, wypuścićam, wypuścićasz, wypuścićają, wypuścićaj, wypuścićał, wypuścićany 1. «przestać trzymać coś (zwykle w ręce, w rękach) zwalniając uchwyt;… …

    Słownik języka polskiego

  • 87zabuczeć — dk VIIb, zabuczećczę, zabuczećczysz, zabuczećbucz, zabuczećczał, zabuczećczeli 1. «wydać niski, przeciągły dźwięk» Głośno zabuczała syrena alarmowa. Chrząszcz zabuczał mi nad uchem. 2. pot. «głośno zapłakać» Dzieci zabuczały ze strachu …

    Słownik języka polskiego

  • 88złowić — dk VIa, złowićwię, złowićwisz, złów, złowićwił, złowićwiony «łowiąc schwytać, złapać coś (rybę, ptaka, zwierzę) na wędkę, w sieć itp.» Złowić karpia, leszcza. Złowiono w sieci kilkanaście zajęcy. ◊ Złowić uchem (głos, szmer, szept itp.) «uchwycić …

    Słownik języka polskiego

  • 89chwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chwytaćam, chwytaća, chwytaćają, chwytaćany {{/stl 8}}– chwycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, chwytaćcę, chwytaćci, chwyć, chwytaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 90czochrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: trzeć ciałem o coś; ocierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedźwiedź czochra się o drzewo. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wichrzyć… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień