z uchem
71kufel — m I, D. kufelfla; lm M. kufelfle, D. kufelfli «pękate naczynie z uchem, najczęściej szklane, rzadziej gliniane lub cynowe, używane do picia piwa; zawartość tego naczynia» Kufel do piwa a. od piwa. Kufel piwa. ◊ Topić w kuflu smutek, troski itp.… …
72naderwać — dk IX, naderwaćwę, naderwaćwiesz, naderwaćwij, naderwaćał, naderwaćany nadrywać ndk I, naderwaćam, naderwaćasz, naderwaćają, naderwaćaj, naderwaćał, naderwaćany «trochę, częściowo coś rozerwać; przerwać coś nie do końca, niezupełnie» Naderwać… …
73oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …
74półuchem — zwykle w zwrocie: Słuchać półuchem «słuchać nieuważnie; słuchać jednym uchem» …
75przyuszny — anat. «położony w pobliżu ucha, pod uchem» ∆ Ślinianka przyuszna → przyusznica …
76przywrzeć — dk XI, przywrzećwrę, przywrzećwrzesz, przywrzećwrzyj, przywrzećwarł, przywrzećwarty, przywrzećwarłszy przywierać ndk I, przywrzećam, przywrzećasz, przywrzećają, przywrzećaj, przywrzećał, przywrzećany 1. «przycisnąć się, przylgnąć do czegoś»… …
77stągiew — ż V, DCMs. stągiewgwi; lm M. stągiewgwie, D. stągiewgwi, N. stągiewgwiami przestarz. «duże, wysokie naczynie o szerokim dnie, zwężające się ku górze, zwykle z jednym uchem» Cynowa, gliniana, porcelanowa stągiew. Stągiew wody. Stągwie z piwem,… …
78strzemiączko — n II, N. strzemiączkoczkiem; lm D. strzemiączkoczek 1. «pasek, taśma u dołu spodni, zakładane pod stopę, zapobiegające podciąganiu się nogawki w górę» Spodnie narciarskie ze strzemiączkami. 2. anat. «jedna z trzech kosteczek słuchowych ssaków i… …
79strzyc — ndk XI, strzygę, strzyżesz, strzyż, strzygł, strzyżony «ciąć, obcinać, podcinać coś krótko nożyczkami, nożycami, maszynką, wyrównując powierzchnię czegoś; podcinać włosy, sierść; obcinać komuś włosy» Strzyc wełnę owiec. Strzyc owce. Strzyc trawę …
80świergotać — ndk IX, świergotaćoczę (świergotaćocę), świergotaćoczesz (świergotaćocesz), świergotaćocz, świergotaćał «o ptakach: wydawać krótkie, wysokie dźwięki; ćwierkać» Ptaki świergotały na drzewach. ◊ Wróble o czymś (na dachu) świergocą «wszyscy o czymś… …
