z rozmachem
1rozmach — m III, D. u zwykle blm 1. «siła, moc, impet, zamach, z jakim zostaje wykonany jakiś ruch (zwykle ręki lub ramienia); ruch wykonany zamaszyście, energicznie, z nagła, z impetem» Rzucić piłkę z rozmachem. Z rozmachem uderzył siekierą. Rozmach… …
2uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …
3rozmach — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} siła towarzysząca zwykle szerokim, energicznym ruchom rąk, ramion; impet, zamaszysty ruch : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął rozmach i odbił… …
4chlastać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, chlastaćam || chlastaćaszczę, chlastaća || chlastaćaszcze, chlastaćają || chlastaćaszczą, chlastaćany {{/stl 8}}– chlasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, chlastaćnę, chlaśnie, chlaśnij, chlastaćnął,… …
5lecieć — 1. Aż drzazgi, wióry, iskry lecą «z rozmachem, z zaangażowaniem, bardzo mocno» 2. pot. Brać, czytać, kupować itp. jak leci «brać, czytać, kupować itp. po kolei, nie wybierając»: A kiedy telewizja szkodzi? Kiedy dziecko ogląda wszystko jak leci,… …
6młynek — Wywijać, kręcić, zakręcić czymś, kimś młynka «obracać, obrócić czymś, kimś bardzo szybko, wywijać, wywinąć czymś, kimś w powietrzu»: Niecierpliwie kręcił palcami młynka. T. Bojarska, Świtanie. (...) bosman zaś chwycił go w pasie za ubranie,… …
7odlew — pot. Na odlew «o uderzeniu ręką: z rozmachem, gwałtownie»: Rotmistrz zgrabiałą ręką, na odlew, wymierzył mu tęgi policzek. B. Jasieński, Palę …
8woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… …
9zabić — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… …
10zabijać — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… …
