z prośbą

  • 41zostawać — 1. Coś zostało w czyjejś głowie, pamięci, w czyimś sercu «coś zostało zapamiętane, nie uległo zapomnieniu»: Są obrazy, które wystarczy raz zobaczyć, a zostają na zawsze w pamięci. J. Czapski, Patrząc. Wspomnienia te zostały na zawsze w moim sercu …

    Słownik frazeologiczny

  • 42błagalny — «wyrażający błaganie; pokornie proszący» Błagalny wzrok. Błagalna prośba, modlitwa. List błagalny …

    Słownik języka polskiego

  • 43chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie …

    Słownik języka polskiego

  • 44deklaracja — ż I, DCMs. deklaracjacji; lm D. deklaracjacji (deklaracjacyj) 1. «publiczne wypowiedzenie się, ogłoszenie czego, oświadczenie na piśmie w jakiejś sprawie, sformułowanie swoich poglądów; manifest» Deklaracja programowa. Ogłosić, uchwalić… …

    Słownik języka polskiego

  • 45groźba — ż IV, CMs. groźbabie; lm D. gróźb 1. «zapowiedź niebezpieczeństwa, kary, zemsty itp.; pogróżka» Czcze groźby. Wymóc coś na kimś groźbami. ◊ Ani prośbą ani groźbą «żadnym sposobem, w żaden sposób» ◊ Pod groźbą czegoś «gdy coś grozi, bojąc się… …

    Słownik języka polskiego

  • 46inwokacja — ż I, DCMs. inwokacjacji; lm D. inwokacjacji (inwokacjacyj) «wezwanie, zwrot, apostrofa stanowiąca początek przemówienia, listu, utworu literackiego, w szczególności epopei; zwykle prośba poety o natchnienie skierowana do istoty nadprzyrodzonej… …

    Słownik języka polskiego

  • 47litania — ż I, DCMs. litanianii; lm D. litanianii (litanianij) 1. rel. «w kościele katolickim: modlitwa błagalna złożona z pochwalnych inwokacji do Boga, Chrystusa, Matki Boskiej lub świętych, z powtarzającą się prośbą o wstawiennictwo i opiekę» Odmawiać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 48nachalny — nachalnyni, nachalnyniejszy posp. «taki, który zuchwale się naprzykrza, natarczywie czegoś żąda, którego trudno się pozbyć; natrętny, natarczywy» Nachalny interesant. Nachalne dziecko. Nachalna prośba. ‹ros.› …

    Słownik języka polskiego

  • 49nagabywać — ndk VIIIa, nagabywaćbuję, nagabywaćbujesz, nagabywaćbuj, nagabywaćywał, nagabywaćywany nagabnąć dk Va, nagabywaćnę, nagabywaćniesz, nagabywaćnij, nagabywaćnął, nagabywaćnęła, nagabywaćnęli, nagabywaćnięty, nagabywaćnąwszy «zwracać się do kogoś z… …

    Słownik języka polskiego

  • 50noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …

    Słownik języka polskiego