z broni palnej

  • 81kula — I ż I, DCMs. kulali; lm D. kul 1. «bryła ograniczona powierzchnią zamkniętą, której wszystkie punkty są jednakowo odległe od jednego punktu stałego, będącego środkiem tej bryły» Powierzchnia, objętość kuli. 2. «przedmiot mający kształt tej bryły …

    Słownik języka polskiego

  • 82kuloodporny — «odporny na przebicie przez pocisk krótkiej broni palnej, sporządzony z takiego materiału» Kamizelka kuloodporna. Szyba kuloodporna …

    Słownik języka polskiego

  • 83kurek — m III, D. kurekrka, N. kurekrkiem; lm M. kurekrki 1. B.=D. «kogut, kogutek, kurczak» 2. «jakikolwiek przedmiot wyobrażający koguta, np. obnoszony po wsi w czasie obrzędu ludowego, służący jako cel do strzelania, umieszczany na dachu jako… …

    Słownik języka polskiego

  • 84lufa — ż IV, CMs. lufafie; lm D. luf 1. «główna część broni palnej, mająca kształt rury wewnątrz gwintowanej lub gładkiej, nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową» Lufa armatnia, karabinowa. Lufa karabinu, rewolweru. Skierować lufę w… …

    Słownik języka polskiego

  • 85ładować — ndk IV, ładowaćduję, ładowaćdujesz, ładowaćduj, ładowaćował, ładowaćowany «napełniać coś czymś, składać coś do czegoś, na coś w celu przewiezienia, wysłania dokądś; pakować» Ładować coś do torby, do kufra. Ładować coś na wozy, na samochody. ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 86ładownica — ż II, DCMs. ładownicacy; lm D. ładownicaic «rodzaj pudełka na naboje do ręcznej broni palnej noszonego przy pasie lub na rzemieniu przewieszonym przez ramię» …

    Słownik języka polskiego

  • 87muszka — ż III, CMs. muszkaszce; lm D. muszkaszek 1. zdr. od mucha (w zn. 1 i 3) a) w zn. 1: Dokuczliwe muszki. Chmara muszek. ∆ zool. Muszka owocowa «Drosophila, drobna muchówka z rodziny wywilżankowatych, której larwy żyją w fermentujących produktach… …

    Słownik języka polskiego

  • 88nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… …

    Słownik języka polskiego

  • 89odbezpieczyć — dk VIb, odbezpieczyćczę, odbezpieczyćczysz, odbezpieczyćpiecz, odbezpieczyćczył, odbezpieczyćczony odbezpieczać ndk I, odbezpieczyćam, odbezpieczyćasz, odbezpieczyćają, odbezpieczyćaj, odbezpieczyćał, odbezpieczyćany «wyłączyć urządzenie… …

    Słownik języka polskiego

  • 90odbijać — ndk I, odbijaćam, odbijaćasz, odbijaćają, odbijaćał, odbijaćany 1. forma ndk czas. odbić (p.) 2. «wyróżniać się kolorem, odcinać się od tła, kontrastować» Jasna cera odbija od czarnych włosów. Twarz odbijała opalenizną od jasnej bluzki. 3. «o… …

    Słownik języka polskiego