z broni palnej

  • 61bagnet — m IV, D. u, Ms. bagnetecie; lm M. y «biała broń, rodzaj sztyletu nakładanego na lufę broni palnej do walki wręcz» Cios zadany bagnetem. Pchnąć, ugodzić kogoś bagnetem. Atak, walka na bagnety. Iść, ruszyć na bagnety. ∆ Bagnet na broń! «komenda… …

    Słownik języka polskiego

  • 62bezpiecznik — m III, D. a, N. bezpiecznikkiem; lm M. i 1. elektr. «urządzenie zabezpieczające przed skutkami nadmiernego obciążenia instalacji elektrycznej; pot. korek» 2. sport. «urządzenie przy wiązaniach nart powodujące odpięcie się narty przy upadku lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 63cel — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «to, do czego się dąży, co się chce osiągnąć; punkt, miejsce, do którego się zmierza» Bliski, daleki, nieosiągalny, zamierzony, wspólny, szczytny cel. Cel podróży. Cel marzeń, dążeń. Cel życia. Błąkać się bez celu.… …

    Słownik języka polskiego

  • 64celowniczy — «odnoszący się do celownika (mierniczego, fotograficznego, w broni palnej itp.)» Przyrządy celownicze. celowniczy w użyciu rzecz., lm M. celowniczyczowie, DB. celowniczyczych «żołnierz z obsługi działa, wykonujący wszystkie czynności związane z… …

    Słownik języka polskiego

  • 65celownik — m III, D. a, N. celownikkiem; lm M. i 1. «trzeci przypadek w deklinacji polskiej, pełniący funkcję dopełnienia dalszego, oznaczający osobę lub rzecz, do której skierowana jest jakaś czynność, odpowiadający na pytanie: komu, czemu?; datiwus» 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 66cyngiel — m I, D. cyngielgla; lm M. cyngielgle, D. cyngielgli (cyngielglów) 1. zool. «Aspro zingel, ryba cierniopłetwa z rzędu okoniokształtnych, o ciele wydłużonym, wrzecionowatym, spotykana w rzekach zlewiska czarnomorskiego» 2. przestarz. «języczek… …

    Słownik języka polskiego

  • 67dołować — ndk IV, dołowaćłuję, dołowaćłujesz, dołowaćłuj, dołowaćował, dołowaćowany 1. «umieszczać coś w dole pod przykryciem w celu przechowania przez jakiś czas» Dołować kartofle, warzywa na zimę. ∆ bud. Dołować wapno «umieszczać i przechowywać ciasto… …

    Słownik języka polskiego

  • 68dwustrzałowy — «o ręcznej broni palnej: taki, którym można wystrzelić dwa strzały bez powtórnego nabijania» Dwustrzałowy pistolet …

    Słownik języka polskiego

  • 69działo — n III, Ms. dziale; lm D. dział «rodzaj broni palnej miotającej pociski o kalibrze ponad 20 mm na znaczne odległości, za pomocą ciśnienia gazów powstałych ze spalania prochu» Działo dalekonośne, lekkie, ciężkie, okrętowe, przeciwlotnicze,… …

    Słownik języka polskiego

  • 70iglica — ż II, DCMs. iglicacy; lm D. iglicaic 1. «narzędzie zbliżone kształtem i funkcją do igły, najczęściej drewniane lub metalowe, służące do ręcznego dziania siatki, sieci rybackich itp.; igła sieciarska, kleszczka» 2. «część mechanizmu zamkowego… …

    Słownik języka polskiego