z broni palnej
111skałka — ż III, CMs. skałkałce; lm D. skałkałek 1. zdr. od skała (tylko w zn. 2) Potok spadający ze skałki. 2. «kawałek krzemienia do krzesania ognia, używany dawniej do broni palnej» …
112spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …
113spłonka — ż III, CMs. spłonkance; lm D. spłonkanek «mały ładunek materiału wybuchowego, umieszczony w specjalnych osłonkach metalowych (tulejkach, miseczkach itp.), powodujący wybuch lub zapalenie materiału wybuchowego przez uderzenie lub przeniesienie… …
114spust — m IV, D. u, Ms. spuście; lm M. y 1. «metalowy języczek przytrzymujący jakiś mechanizm i zwalniający go po naciśnięciu; zwykle: metalowy języczek uruchamiający mechanizm broni palnej w celu oddania strzału lub serii strzałów» Pociągnąć za spust… …
115stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich …
116strzelnica — ż II, DCMs. strzelnicacy; lm D. strzelnicaic 1. «teren z odpowiednimi urządzeniami, pomieszczenie przeznaczone do ćwiczeń w strzelaniu z broni palnej» Strzelnica wojskowa, polowa, sportowa. Strzelnica odkryta, zakryta. 2. wojsk. «urządzenie przy… …
117strzelniczy — «dotyczący strzelania lub strzelnicy; używany przy strzelaniu» Tarcza strzelnicza. ∆ Otwór strzelniczy «otwór w ścianie lub sklepieniu umocnienia obronnego umożliwiający celne strzelanie z broni palnej» ∆ Proch strzelniczy «materiał wybuchowy… …
118stuknąć — dk Va, stuknąćnę, stuknąćniesz, stuknąćnij, stuknąćnął, stuknąćnęła, stuknąćnęli, stuknąćnąwszy, stuknąćnięty 1. forma dk czas. stukać (p.) 2. pot. «uderzyć kogoś; uderzyć w coś, o coś; walnąć» Tramwaj go stuknął. Samochód stuknął w latarnię. ◊… …
119szczerbina — ż IV, CMs. szczerbinanie; lm D. szczerbinain wojsk. «wycięcie na ramieniu lub suwaku celownika broni palnej, według którego ustawia się muszkę na cel» …
120sześciostrzałowy — «o ręcznej broni palnej: mieszczący w komorze nabojowej ładunek na sześć strzałów» Rewolwer, karabinek sześciostrzałowy …
