yek
31yekəburun — sif. Burnu yekə olan. Yekəburun oğlan …
32yekəqaş — sif. 1. Qaşı enli və qalın olan, enliqaş (bax qaş 1 ci mənada). Yekəqaş adam. 2. Qaşı böyük olan (bax qaş 2 ci mənada). <Oğlan:> Yəni burada, siz buyuran, ən əla, yekəqaş brilyant üzük . . vardır? S. R …
33yekəsaqqal — sif. Saqqalı yekə olan. Yekəsaqqal kişi …
34yekəbaşlı — bax yekəbaş 1 ci mənada …
35yekəbuynuz(lu) — sif. Buynuzları çox böyük olan, iribuynuzlu. Yekəbuynuz öküz, maral …
36yekədodaq — sif. Dodaqları böyük, enli olan. Yekədodaq adam …
37yekələndirilmək — məch. Yekə hala salınmaq; iriləşdirilmək …
38yekəpərlik — is. Yekəpər adamın (heyvanın) hal və görünüşü …
39yekəxanalıq — is. Lovğalıq, təşəxxüs, özünü başqalarından yüksək tutma, başqalarını saymama. <Fərzəli:> Bilmirəm heç sizə bu iddia, bu yekəxanalıq haradan belə gəlibdir. S. R …
40yekəyanaq(lı) — sif. Yanaqları çox yekə, ətli olan …