yaxşı yol

  • 41azmaq — f. 1. Yolu itirmək, istiqaməti itirmək. Meşədə azmaq. Atlılar yolu azdılar. – <Həkim:> Axı necə oldu ki, belə sağlam və qüvvətli adam olduğunuz halda, birdən azdınız və evinizin yerini itirdiniz? C. C.. Kənardan baxana elə gəlirdi ki, bu… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 42belə — əvəz. 1. Bu cür, bu təhər, bu kimi, bu sayaq. Mən belə adam görməmişəm. Belə işlərə yol vermək olmaz. – Fikirləşirəm, . . axırda yəqin edirəm ki, hələ gərək belə də olsun. M. Ə. S.. <Suraxanski:> Mən heç vaxt . . demərəm ki, məni tərif et.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 43bələd — <ər.> 1. sif. Bir adam, iş və s. ilə yaxşı tanış olan: bilən, yetik. O bu yerlərə bələd adamdır. – <Gülbahar:> Dadaş, . . sən dediyin adamların heç birinə mən bələd deyiləm. C. M.. Bələd olmaq – tanış olmaq, aşna olmaq, tanımaq,… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 44bələdçi — is. Yol göstərən; bir yerin, şəhərin və s. nin yolunu, ətrafını yaxşı tanıyan adam. <Əmiraslan ağa:> Bələdçi olmasa qoşun bir şey edə bilməz. S. S. A.. Səfəri bələdçi aparmışdılar. Səfər axşam Kürü o taya keçib, səhər tezdən qayıtdı,… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 45bələdçilik — is. Bələdçinin işi. Bələdçilik etmək – qabağa düşüb yol göstərmək. <Qacar:> Yaxşı, qoşul bizə, bizimlə də get; Bu vəhşi dağlarda bələdçilik et! S. V.. Səlim . . yağışa düşmüş bir şəhərliyə bələdçilik etdiyini danışdı. M. C …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 46çötkə — is. <rus.> köhn. Dördbucaqlı çərçivədə eninə taxılmış millərə keçirilən aşıqlardan ibarət sadə hesablama aləti; sayğac. Xozeyin dinməz söyləməz çötkəni götürüb, çaqçuq hesab elədi. S. M. Q.. <Hesabdar> çötkə dənələrini tərpətdi,… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 47diqqətli — sif. 1. Hər işində dəqiq və səliqəli olan, səhv və nöqsana yol verməməyə çalışan, diqqət, səy və qeyrət göstərən. Diqqətli adam. Diqqətli şagird. Diqqətli müşahidəçi. Diqqətli usta. – Sarxan . . çox diqqətli z. və olduqca sayıq davranırdı. M. Hüs …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 48fikir — is. <ər.> 1. Düşünmə, düşüncə, təfəkkür; təfəkkür prosesi. 2. Niyyət, məqsəd, məram. Fikrini başa düşmək. Fikrini anlatmaq. Getmək fikrindən daşınmaq. – <Süleyman:> Yaxşı, xala, bəs sənin fikrin? Ü. H.. Qızın fikrində bunların heç… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 49güman — is. <fars.> 1. Lazımınca əsaslanmamış fikir, zənn, ehtimal. O, gümanının düz çıxmadığını görüb iri, qonur gözlərini geniş açaraq Tərlana baxdı. M. Hüs.. Güman var ki, güman ki – ola bilər, mümkündür, ehtimal ki. Güman var ki, onun biri… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 50möhtac — sif. 1. Bir şeyə ehtiyacı olan, bir şeyə hacəti olub onu aradan qaldıra bilməyən. Möhtac adam. – Dedim: – Yol gəlmişəm, özüm də acam; Doğrusu, bir parça yemə möhtacam. S. V.. // İs. mənasında. Köməyə, maddi yardıma ehtiyacı olan adam; yoxsul,… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti