yaxşı yol

  • 31ara — is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar. – Qulam Əsgərov düşmən ilə öz aralarındakı məsafəni bilirdi. Ə. Ə.. 2. Boşluq, açıqlıq, boş yer, açıq yer, məsafə. Ara… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 32bağlı — sif. 1. İp, zəncir və s. ilə bağlanmış, rəbt edilmiş, bənd edilmiş. – Bağlı aslana dovşanlar da hücum edər. (Ata. sözü). // Məc. mənada. <Həsənin> Dilaraya olan sevgisi həmişə bir əbədilik, daimilik hissi ilə bağlı idi. M. İ.. // Sarınmış,… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 33miyanə — sif. <fars.> Nə yaxşı, nə də pis; orta, babat. Miyanə geyim. Miyanə yemək. – . . Nə elə də artıq ləzzətli və nə elə də artıq ləzzətsiz, yəni miyanə. C. M.. Yaxşılar yol çəkən, pislər yol sökən; Miyanə adamlar yuxuma girmir. M. Araz. // Orta …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 34naxışlı — sif. 1. Naxış vurulmuş, naxış salınmış, naxışla bəzədilmiş. Naxışlı dəsmal. Naxışlı qab. Naxışlı mal. – Katib . . bir cüt qırmızı dilim naxışlı çaynik çıxartdı. S. R.. Xalçanın naxışlı yol yol haşiyələri gözlərdə parıldayırdı. M. C.. 2. məc. dan …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 35əyri — sif. 1. Düz istiqamətdə olmayan, düz xətt təşkil etməyən (düz ziddi). Əyri yol. Əyri xətt. Əyri qılınc. – Cığır dolanbac yol kimi əyri idi. M. İ.. Murad dedi: – Var, bala; Əyri qazma üsulu. M. R.. // Düz durmayan, düz olmayan, bir yana əyilmiş.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 36bij — (Ağdam, Bərdə, Gəncə, Şuşa) ağacın dibindən çıxan cavan zoğ. – Bijdəri kəsməsən, yaxşı yekəlməz (Ağdam); – Məmiş, tənəx’ bijdərinnən bir az yol, eşşəyin qava:na töx’ (Gəncə) …

    Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • 37açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 38açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 39ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 40azar — is. <fars.> 1. Xəstəlik, naxoşluq. <Ağakərim xan:> . . Mən heç ömrümdə azar çəkməmişəm, pamazı paltarım olur həmişə qalın. . N. V.. <Həkim:> . . Ciddi müalicə edilsə, ümid var ki, azar rəf olar. Ə. H.. Azar gəzmək – yoluxma… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti