yanıma

  • 41yanına almak — 1) yanında çalıştırmak Ben seni yanıma alayım ama çok para veremem. Ö. Seyfettin 2) geçimini sağlamak için yanında bulundurmak Annesini yanına almış. 3) beraberinde götürmek …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 42iki eli yanına gelmek — 1) ölmek 2) doğru söylendiği kanıtlanmak istendiğinde söylenen yemin sözü Amcasının evinde Allah hakkı için söylüyorum, iki elim yanıma gelecek, cami vardı. S. Ertem …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 43canımın içi — sevgi veya şefkat bildiren bir seslenme sözü Gel benim canımın içi, gel yanıma. O. V. Kanık …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 44həsəkləməx’ — (Gədəbəy) tövşümək. – Bir də gördüm, Alı budu həsəkliyif yanıma çıxdı …

    Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • 45him — I (Başkeçid, Borçalı, Şərur, Culfa, Gədəbəy, Kəlbəcər, Naxçıvan, Ordubad, Şamaxı) bünövrə, özül, əsas. – Əvvəl himi atıram, so:ra daşınan himin doldururam (Ordubad); – Tufarın himin dərin qoy, möhkəm olsun (Başkeçid) II (Bakı, Borçalı, Gədəbəy,… …

    Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • 46yügürübbə — (Kürdəmir, Salyan) bax yügürəppək. – Bayram, yügürübbə ged, İman mə:llimi çağır bıra (Salyan); – Uşağ yügürübbə yanıma gəldi (Kürdəmir) …

    Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • 47allı-güllü — sif. Gözəl, qəşəng, bəzəkli, ala bəzək, güllü çiçəkli. Gələcəkdir babam mənim yanıma; Baxacaq allı güllü bostanıma. A. S.. Dostum, sirdaşımdır allıgüllü bahar. O. S …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 48başsağlığı — is. Yaxın adamı ölmüş bir şəxsə, ya ailəyə təsəlli vermə, səbir vermə; təziyə. Başsağlığı vermək – yaxın adamı ölmüş şəxsə təsəlliverici sözlər demək. Bax, buradanca dönək konsulgilə, ona ayaqüstü başsağlığı verək. C. M.. <Kazım:> Bir də… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 49can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 50dalandar — is. Evin həyətinə baxan; həyəti, küçəni süpürən xidmətçi, süpürgəçi. O günün sabahı dalandarı yanıma çağırıb, gördüyüm qadın barəsində məlumat istədim. S. H.. Qaşqabaqlı, qara, ortaboy dalandar gözünü yumub, başı ilə rədd edirdi. . M. C …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti